Tak. Ustawa z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (DzU z 1996 r. nr 70, poz. 335 ze zm.) ustala kryteria przyznawania świadczeń socjalnych i uzależnia ich otrzymanie od sytuacji materialnej, życiowej i rodzinnej osoby uprawnionej. Kryteria te stanowią jedyną podstawę do przyznania i zróżnicowania wysokości dopłat do usług i świadczeń finansowanych z funduszu. Należy jednak pamiętać, że dokonywanie odpisu na każdego pracownika lub emeryta czy też rencisty nie oznacza, że wszyscy mogą otrzymać świadczenia z funduszu.
Kryteria przyznawania świadczeń ustalone w regulaminie np. wysokość dochodu czy też liczba członków rodziny, mogą nawet wyłączyć emeryta lub rencistę z możliwości uzyskania pomocy z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Zakładowy fundusz świadczeń socjalnych jest funduszem spożycia zbiorowego, a świadczenia mają charakter wyłącznie uznaniowy.
Wprowadzone do regulaminu zakładowego funduszu świadczeń socjalnych zapisów dotyczących konieczności dokumentowania (wyłącznie przez emerytów i rencistów) kosztów wypoczynku wskazują na nierówne traktowanie osób uprawnionych do świadczeń socjalnych (dyskryminowanie emerytów i rencistów), a tym samym naruszanie przepisów ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. O przyznaniu świadczenia socjalnego czy też wysokości dofinansowania do wypoczynku powinny decydować wyłącznie kryteria socjalne.