Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (DzU z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.) w art. 21 wymienia enumeratywnie świadczenia, które stanowią przychód zwolniony od podatku. Jednym z nich jest określony w ust. 1 pkt 67 powołanego artykułu przychód z tytułu rzeczowych świadczeń okolicznościowych otrzymanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł.
W powołanym przepisie wymienione są przykładowe rodzaje świadczeń przysługujących pracownikom z funduszu socjalnego, a których wartość stanowi przychód wolny od podatku. Są nimi bony towarowe i bilety na imprezy kulturalne.
Z brzmienia powołanego art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wartość świadczeń, np. bilety do teatru, ma dla celów podatkowych taki sam charakter jak bonów towarowych, pod warunkiem że świadczenia te są w całości finansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.
Wobec powyższego wartość świadczeń przypadających na jednego pracownika (np. koszt biletów do teatru i bonów towarowych) należy zsumować. Jeżeli przekroczy 380 zł, to nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu.