Za czas niezdolności pracownika do pracy, która została spowodowana wypadkiem przy pracy, pracownikowi przysługuje prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego, począwszy od pierwszego dnia tej niezdolności, bez okresu wyczekiwania, w wysokości 100% podstawy wymiaru zasiłku przez cały ten okres. Pobyt pracownika w szpitalu przypadający w okresie tej niezdolności do pracy nie ma wpływu na wysokość zasiłku z ubezpieczenia wypadkowego, ponieważ w żadnym przypadku nie ulega on obniżeniu. Zasiłek chorobowy w wysokości 70% za okres pobytu w szpitalu dotyczy zasiłku chorobowego przysługującego z ubezpieczenia chorobowego, a więc zasiłku, który nie ma związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową.
W przypadku niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy pracownikowi nie przysługuje wynagrodzenie chorobowe wynikające z przepisów Kodeksu pracy. Nie ma przy tym znaczenia, czy limit wynagrodzenia chorobowego, wynikający z art. 92 k.p., w wymiarze 33 dni (lub odpowiednio 14 dni w przypadku pracowników po 50. roku życia) w danym roku kalendarzowym został przez pracownika wyczerpany.
Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego z ubezpieczenia wypadkowego stanowi kwota będąca podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie wypadkowe. Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego pracownikowi z ubezpieczenia wypadkowego stosuje się zasady określone w rozdziale 8 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (ustawy zasiłkowej). A zatem podstawę wymiaru zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego przysługującego pracownikowi stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, lub odpowiednio za pełne kalendarzowe miesiące ubezpieczenia, jeżeli okres zatrudnienia, a tym samym ubezpieczenia, trwa krócej niż 12 miesięcy.
Jeżeli przed powstaniem niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy pracownik pobierał jakiekolwiek świadczenie chorobowe i przerwa między okresami niezdolności do pracy nie przekracza 3 miesięcy kalendarzowych, do ustalenia podstawy wymiaru przyjmuje się przeciętne miesięczne wynagrodzenie, które stanowiło podstawę wymiaru poprzednio wypłacanego świadczenia chorobowego. Wynagrodzenie, o którym mowa, to przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie wypadkowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, finansowanych ze środków pracownika.
Do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego mają zastosowanie zasady obniżania wysokości zasiłku o 25% z tytułu dostarczenia zaświadczenia lekarskiego po upływie 7 dni od daty jego otrzymania, określone w art. 62 ustawy zasiłkowej.