Wysokość wynagrodzenia za wypłatę świadczeń chorobowych wynosi 0,1% kwoty prawidłowo wypłaconych świadczeń z ubezpieczenia chorobowego. Tak ustalona kwota wynagrodzenia podlega potrąceniu z należnych do zapłaty składek na ubezpieczenia społeczne. Wynagrodzenie nie przysługuje za wypłatę świadczeń z ubezpieczenia wypadkowego. W przypadku błędnego ustalenia uprawnień lub wysokości zasiłku stracą Państwo, jako płatnik zasiłków, prawo do naliczenia sobie wynagrodzenia od kwoty nieprawidłowo wypłaconego zasiłku. W konsekwencji będą Państwo zobowiązani do zwrotu wynagrodzenia w deklaracji rozliczeniowej składanej za następny miesiąc.
Płatnicy składek mają prawo do wynagrodzenia za wykonywanie zadań związanych z ustalaniem prawa do świadczeń i ich wysokości oraz wypłatą świadczeń z ubezpieczenia chorobowego, tj. zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego i zasiłku wyrównawczego (art. 3 ust. 2 ustawy systemowej). Ustawodawca nie przewiduje analogicznego wynagrodzenia z tytułu wypłaty zasiłków z ubezpieczenia wypadkowego, tj. zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego wypłacanego z ubezpieczenia wypadkowego. Wynagrodzenie przysługujące płatnikowi składek z tytułu wykonywania zadań związanych z ustalaniem prawa i wysokości świadczeń z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz ich wypłatą wynosi 0,1% kwoty prawidłowo wypłaconych świadczeń (§ 1 rozporządzenia...). Kwota ta jest potrącana z należnych od płatnika składek na ubezpieczenia społeczne oraz jest rozliczana w deklaracji rozliczeniowej składanej za dany miesiąc (§ 3 rozporządzenia...).
WAŻNE!
Płatnik nie ma możliwości naliczenia sobie wynagrodzenia z tytułu wypłaty świadczeń z ubezpieczenia wypadkowego.
Żaden z przepisów mówiących o sposobie i trybie obliczania wskazanego wynagrodzenia związanego z wypłatą świadczeń z ubezpieczenia chorobowego nie nakłada obowiązku wypłaty takiego wynagrodzenia. Zatem uznać należy, że ma ono w każdym przypadku charakter fakultatywny. Płatnik składek może, ale nie musi korzystać z tego uprawnienia. Ustawodawca wyraźnie stwierdza, że to wynagrodzenie „przysługuje” lub że płatnik „ma prawo”, a co za tym idzie, jest to przywilej, a nie obowiązek płatnika.
Jeżeli płatnik korzysta z przysługującego mu uprawnienia, dokonuje rozliczenia należnego mu wynagrodzenia w deklaracji rozliczeniowej składanej za miesiąc, w którym dokonał wypłaty świadczeń. Kwotę wynagrodzenia potrąca więc z należnych do zapłaty składek na ubezpieczenia społeczne (w bloku V, pole 02 deklaracji ZUS DRA). Jeśli jednak wynagrodzenie to zostało potrącone bezpodstawnie, tj. w przypadku błędu w zakresie ustalania uprawnień lub wysokości zasiłku, płatnik traci prawo do naliczenia sobie wynagrodzenia ustalonego od kwoty nieprawidłowo wypłaconego zasiłku. W konsekwencji jest zobowiązany do jego zwrotu, w deklaracji rozliczeniowej za następny miesiąc.
PRZYKŁAD
W listopadzie 2011 r. płatnik, uprawniony do wypłaty zasiłków, wypłacił świadczenia z ubezpieczenia chorobowego w łącznej wysokości 8659,88 zł. Z tego tytułu naliczył sobie wynagrodzenie w kwocie 8,66 zł (8659,88 zł x 0,1%). O kwotę naliczonego wynagrodzenia płatnik pomniejszył składki na ubezpieczenia społeczne należne za listopad. W grudniu okazało się, że wśród wypłaconych zasiłków z ubezpieczenia chorobowego w listopadzie, zasiłek dla jednej osoby w kwocie 876,66 zł został wypłacony nieprawidłowo (płatnik powinien wypłacić zasiłek z ubezpieczenia wypadkowego, a wypłacił z ubezpieczenia chorobowego).
Prawidłowa kwota wynagrodzenia z tytułu wypłaty świadczeń z ubezpieczenia chorobowego w listopadzie wynosi zatem 7,78 zł, co wynika z następujących obliczeń:
- 8659,88 zł – 876,66 zł = 7783,22 zł,
- 7783,22 zł x 0,1% = 7,78 zł.
Różnicę, tj. kwotę 0,88 zł (8,66 zł – 7,78 zł), płatnik powinien zwrócić w deklaracji za następny miesiąc, czyli za grudzień.
WAŻNE!
Jeżeli wynagrodzenie za wypłatę świadczeń z ubezpieczenia chorobowego zostało bezpodstawnie potrącone, płatnik jest zobowiązany do jego zwrotu w deklaracji rozliczeniowej za następny miesiąc.
Jeżeli płatnik korzysta ze swojego uprawnienia i nalicza sobie wynagrodzenie z tytułu wypłaty świadczeń z ubezpieczenia chorobowego, to dla płatnika stanowi ono podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym w dniu jego otrzymania, tj. w dniu wpłaty kwoty składek na rachunek ZUS w wysokości pomniejszonej o kwotę wynagrodzenia płatnika.
Podstawa prawna:
- art. 3 ust. 2 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.),
- rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 14 grudnia 1998 r. w sprawie wysokości i trybu wypłaty wynagrodzenia płatnikom składek z tytułu wykonywania zadań z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. Nr 153, poz. 1005).