Zleceniobiorca nie ma prawa do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego od 22 czerwca br. Fakt, że wcześniej pobierał zasiłek dla bezrobotnych oraz posiada 15-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego, nie ma w tej sytuacji znaczenia. Prawo do zasiłku chorobowego nabędzie po upływie 90-dniowego okresu wyczekiwania, tj. od 30 sierpnia br.
UZASADNIENIE
Zleceniobiorca zgłoszony do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Do okresów ubezpieczenia chorobowego wlicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli:
- przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni lub
- przerwa była spowodowana urlopem wychowawczym, urlopem bezpłatnym albo odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego (art. 4 ustawy zasiłkowej).
Do powyższego okresu ubezpieczenia, od którego jest uzależnione prawo do zasiłku chorobowego, zalicza się poprzednie okresy podlegania ubezpieczeniu chorobowemu zarówno obowiązkowo, jak i dobrowolnie.
Państwa zleceniobiorca nie spełnia żadnego z powyższych warunków. Ubezpieczeniu chorobowemu podlega od 1 czerwca br. Od 22 czerwca stał się niezdolny do pracy, przed zachorowaniem nie miał więc wymaganych 90 dni ubezpieczenia chorobowego. Okres pozostawania bezrobotnym, zarówno z prawem do zasiłku, jak i bez prawa do zasiłku, nie jest okresem podlegania ubezpieczeniu chorobowemu. Zatem nie można tu badać, czy między jednym a drugim okresem podlegania ubezpieczeniu chorobowemu przerwa nie przekracza 30 dni.
Również 15-letni staż pracy nie ma znaczenia w przypadku zleceniobiorcy. Prawo do zasiłku chorobowego bez okresu wyczekiwania z uwagi na posiadanie co najmniej 10-letniego okresu obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego mają tylko osoby podlegające ubezpieczeniu chorobowemu obowiązkowo, np. pracownicy (art. 4 ustawy zasiłkowej). Natomiast zleceniobiorca podlega ubezpieczeniu chorobowemu dobrowolnie, na swój wniosek.
WAŻNE!
Prawo do zasiłku bez okresu wyczekiwania przysługuje ubezpieczonemu, który podlega obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu i posiada co najmniej 10-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego.
PRZYKŁAD
Jan K. był zatrudniony na umowę o pracę przez 11 lat, z tego tytułu podlegał obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu. Po rozwiązaniu stosunku pracy był zarejestrowany przez 2 lata jako osoba bezrobotna. Od 2 maja br. został zatrudniony na umowę o pracę, natomiast już 20 maja zachorował. Pracownik nie posiada zatem 30-dniowego okresu wyczekiwania i do obecnego okresu ubezpieczenia chorobowego nie można zaliczyć poprzedniego okresu ubezpieczenia, gdyż był to okres niepodlegania temu ubezpieczeniu (osoba zarejestrowana jako bezrobotna). Jednak z uwagi na to, że pracownik podlega obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu, przysługuje mu zasiłek chorobowy od pierwszego dnia niezdolności do pracy, gdyż posiada wcześniejszy co najmniej 10-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego.
Zleceniobiorcy przysługuje prawo do zasiłku chorobowego bez okresu wyczekiwania, jeśli:
- zachorował absolwent szkoły lub szkoły wyższej, który przystąpił do ubezpieczenia chorobowego z umowy zlecenia w ciągu 90 dni od dnia ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych (w odniesieniu do absolwentów szkół datą ukończenia szkoły jest data podana w świadectwie ukończenia szkoły, natomiast w przypadku absolwentów szkół wyższych datą ukończenia szkoły wyższej jest data złożenia egzaminu dyplomowego),
- zleceniobiorcą jest ubezpieczony, który został objęty ubezpieczeniem chorobowym po zakończeniu sprawowania mandatu posła lub senatora, pod warunkiem że przystąpił do tego ubezpieczenia w ciągu 90 dni od ukończenia kadencji,
- zleceniobiorcą jest ubezpieczony, którego niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy.
Inaczej jest w przypadku zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego. Przysługuje on od pierwszego dnia zwolnienia lekarskiego, niezależnie od długości okresu ubezpieczenia. Przysługuje również w przypadku niepodlegania ubezpieczeniu chorobowemu.
Podstawa prawna
- art. 4 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512 ze zm.).