Podstawą wymiaru zasiłku chorobowego jest kwota przychodu określona w umowie, przypadająca na pierwszy miesiąc kalendarzowy ubezpieczenia. Podstawy tej nie stanowi kwota faktycznego przychodu uzyskanego w marcu 2011 r.
UZASADNIENIE
Zleceniobiorca, który przystąpił do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Do 90-dniowego okresu ubezpieczenia zalicza się poprzednie okresy podlegania ubezpieczeniu chorobowemu, zarówno obowiązkowe, jak i dobrowolne, pod warunkiem że przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni.
Jeżeli niezdolność do pracy osoby wykonującej umowę zlecenia, dla której odpłatność za wykonanie umowy została określona kwotowo, powstała w pierwszym miesiącu kalendarzowym ubezpieczenia chorobowego, podstawę wymiaru zasiłku stanowi kwota przychodu określona w umowie, przypadająca na pierwszy miesiąc kalendarzowy ubezpieczenia, po odliczeniu składek finansowanych przez ubezpieczonego, tj. kwoty równej 13,71% podstawy wymiaru (art. 49 pkt 2 ustawy zasiłkowej).
Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego Państwa zleceniobiorcy powinna stanowić kwota przychodu przypadająca na pierwszy miesiąc kalendarzowy ubezpieczenia po odliczeniu składek finansowanych przez ubezpieczonego:
- 4000 zł : 61 dni (liczba dni trwania umowy) = 65,57 zł (dniówka),
- 65,57 zł x 31 (liczba dni trwania umowy w marcu 2011 r.) = 2032,67 zł,
- 2032,67 zł – (2032,67 zł x 13,71%) = 1753,99 zł – podstawa wymiaru zasiłku chorobowego.
Podstawa prawna
- art. 4 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, art. 49 ust. 1 pkt 2 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512 ze zm.),
- art. 6 ust. 1 pkt 4, art. 11 ust. 2 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm).