Nie powinni Państwo waloryzować podstawy wymiaru zasiłku chorobowego do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego, ponieważ wskaźnik waloryzacji w czwartym kwartale br. nie przekracza 100% (wynosi 98,6%). Podstawą wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego będzie ta sama kwota, od której był liczony zasiłek chorobowy.
UZASADNIENIE
Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wykorzystaniu okresu zasiłkowego jest nadal niezdolny do pracy, jeśli dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy (art. 18 ust. 1 ustawy zasiłkowej). Przysługuje ono przez okres nie dłuższy niż 12 miesięcy, tj. 360 dni.
Podstawą wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego jest zwaloryzowana podstawa wymiaru zasiłku chorobowego. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przyjętą do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego można zwaloryzować wyłącznie wtedy, gdy wskaźnik waloryzacji obowiązujący w kwartale, w którym przypada pierwszy dzień okresu świadczenia rehabilitacyjnego, przekroczy 100%.
WAŻNE!
Nie należy waloryzować podstawy wymiaru zasiłku chorobowego do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego, jeśli wskaźnik waloryzacji obowiązujący w danym kwartale nie przekracza 100%.
Jeśli wskaźnik waloryzacji jest niższy niż 100%, podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjętej do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego nie należy w ogóle waloryzować. Nie ma bowiem możliwości obniżenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, a tym samym wysokości świadczenia rehabilitacyjnego, jeśli wskaźnik waloryzacji jest niższy niż 100%. Wysokość świadczenia rehabilitacyjnego za jeden dzień będzie zatem taka sama jak wysokość pobieranego wcześniej zasiłku chorobowego.
PRZYKŁAD
Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego dla pracownika, któremu przyznano świadczenie rehabilitacyjne od 3 października br. na 3 miesiące, wynosi 2600 zł (po potrąceniu składek na ubezpieczenia społeczne). Wskaźnik waloryzacji w czwartym kwartale br. wynosi 98,6%, a więc jest niższy niż 100%. W tej sytuacji nie należy waloryzować podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Podstawą wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego należnego za cały okres jego pobierania jest zatem kwota 2600 zł.
Podstawa wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego może się w takiej sytuacji różnić tylko wtedy, gdy podstawę wymiaru tych świadczeń stanowią inne składniki wynagrodzenia. Może się bowiem zdarzyć, że z obowiązujących w firmie zasad wynagradzania wynika, że ten sam składnik wynagrodzenia (np. dodatek stażowy) jest wypłacany w pełnej wysokości za czas pobierania zasiłku chorobowego, ale nie przysługuje za czas pobierania świadczenia rehabilitacyjnego. Wówczas taki składnik musiałby zostać uwzględniony w podstawie wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego, mimo że nie stanowił on podstawy wymiaru zasiłku chorobowego.
Podstawa prawna
- art. 18–19, art. 41 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512),
- obwieszczenie Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 18 sierpnia 2010 r. (M.P. Nr 60, poz. 789).