RADA
Pracownik ma prawo do wynagrodzenia chorobowego od pierwszego dnia zwolnienia lekarskiego, tj. od 4 września 2009 r. przez cały okres choroby. Posiada bowiem okres ubezpieczenia chorobowego dłuższy niż 30 dni.
UZASADNIENIE
O tym, czy pracownik ma prawo do wynagrodzenia chorobowego od pierwszego dnia zatrudnienia w nowej firmie, decydują dwie okoliczności. Pierwsza z nich to wcześniejszy co najmniej 10-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego/ubezpieczenia społecznego (przed 1 stycznia 1999 r.). Jeżeli pracownik ma taki okres ubezpieczenia, to prawo do wynagrodzenia/zasiłku chorobowego ma od pierwszego dnia zatrudnienia (art. 4 ust. 3 pkt 3 ustawy zasiłkowej).
Druga możliwość uzyskania wynagrodzenia/zasiłku chorobowego od pierwszego dnia rozpoczęcia pracy, to wcześniejszy, co najmniej 30-dniowy nieprzerwany okres ubezpieczenia chorobowego (art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy zasiłkowej).
Do nieprzerwanego okresu ubezpieczenia chorobowego przy ustalaniu okresu wyczekiwania płatnik zasiłku/pracodawca wlicza również poprzednie zakończone okresy ubezpieczenia chorobowego. Uznaje się, że okres ubezpieczenia chorobowego jest nieprzerwany, jeśli między kolejnymi okresami ubezpieczenia chorobowego nie było przerwy albo przerwa nie przekroczyła 30 dni.
WAŻNE!
Pracodawca wlicza do okresu wyczekiwania na prawo do zasiłków wcześniejsze ubezpieczenie chorobowe, jeśli od ustania poprzedniego ubezpieczenia chorobowego do ponownego objęcia tym ubezpieczeniem upłynęło nie więcej niż 30 dni.
Pracownik zatrudniony 1 września 2009 r. spełnia drugi z warunków, ponieważ do okresu jego ubezpieczenia chorobowego można wliczyć okres ubezpieczenia chorobowego w trakcie trwania poprzedniego zatrudnienia (nie było przerwy między okresami ubezpieczenia chorobowego). W związku z tym pracownik ma prawo do wynagrodzenia chorobowego od 4 września 2009 r.
WAŻNE!
Nieprzerwany okres ubezpieczenia chorobowego to kolejne okresy tego ubezpieczenia, między którymi przerwa była krótsza niż 31 dni.
Wyjątkowo traktowane są przerwy w ubezpieczeniu chorobowym dłuższe niż 30-dniowe, jeżeli ich powodem jest:
- urlop wychowawczy – wówczas płatnik świadczenia wlicza do okresu wyczekiwania nieprzerwane okresy ubezpieczenia przed tym urlopem niezależnie od długości trwania urlopu wychowawczego,
- urlop bezpłatny – w tym przypadku płatnik traktuje przerwę w ubezpieczeniu chorobowym w taki sam sposób, jak przy urlopie wychowawczym; nie ma znaczenia długość urlopu oraz podstawa jego udzielenia.
Okresu urlopów wychowawczego i bezpłatnego nie zalicza się jednak do okresu wyczekiwania na prawo do wynagrodzenia/zasiłku chorobowego.
Licząc okres wyczekiwania, płatnik świadczenia powinien traktować, na równi z ubezpieczeniem chorobowym, okresy zwolnień lekarskich, na podstawie których pracownik nie ma prawa do świadczeń chorobowych.
Przy ustalaniu okresu wyczekiwania na prawo do wynagrodzenia/zasiłku chorobowego nie ma znaczenia rodzaj zawartej umowy o pracę. W taki sam sposób należy traktować ubezpieczenie z tytułu umowy o pracę na okres próbny, umowy na czas określony, na czas nieokreślony oraz na czas wykonania pracy i na zastępstwo.
Podstawa prawna:
- art. 4 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.).