RADA
Zarówno dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, jak i dodatki za pracę w godzinach nocnych płatnik uwzględnia w podstawie wymiaru wynagrodzenia i zasiłku chorobowego. Kwoty dodatków do podstawy wymiaru świadczeń uwzględnia się w kwocie faktycznie wypłaconej, bez uzupełniania. Wynagrodzenie za pracę w marcu 2008 r., przed uwzględnieniem w podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego, powinni Państwo uzupełnić.
UZASADNIENIE
Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy (art. 36 ust. 1 ustawy zasiłkowej). W taki sam sposób pracodawca wylicza podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego pracownika. Wynagrodzenie, które jest podstawą do obliczenia podstawy wymiaru wynagrodzenia i zasiłku, płatnik pomniejsza o kwotę potrąconych składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe oraz chorobowe, finansowane ze środków pracownika (art. 3 pkt 3 ustawy zasiłkowej).
Przysługujący za okres miesięczny składnik wynagrodzenia płatnik uwzględnia w podstawie wymiaru wynagrodzenia i zasiłku chorobowego przypisując go do miesiąca, za który przysługuje, nawet jeżeli dodatki zostały wypłacone w innym miesiącu. Zasadę tę stosuje się również w odniesieniu do dodatków za godziny nadliczbowe i nocne.
PRZYKŁAD
W zakładzie pracy obowiązuje 4-miesięczny okres rozliczeniowy. Dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych i nocnych są wypłacane po rozliczeniu danego okresu. Pracownik we wrześniu i listopadzie 2008 r. pracował w nadgodzinach. Dodatki za pracę w nadgodzinach otrzymał 28 grudnia 2008 r. za cały okres rozliczeniowy. Pracownik choruje w marcu 2009 r. Do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego pracodawca wliczył wynagrodzenie za okres od marca 2008 r. do lutego 2009 r. Do wynagrodzenia za wrzesień i listopad 2008 r. pracodawca doliczył dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych, mimo że dodatek został wypłacony w grudniu 2008 r.
Nie wszystkie składniki wynagrodzenia płatnik uzupełnia przed wliczeniem do podstawy wymiaru. Płatnik nie uzupełnia dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych oraz dodatku za pracę w godzinach nocnych. Te dodatki również w miesiącu, kiedy pracownik był nieobecny z powodów usprawiedliwionych, np. nie miał prawa do wynagrodzenia chorobowego, płatnik dolicza w kwocie faktycznie wypłaconej do uzupełnionego za ten miesiąc wynagrodzenia.
PRZYKŁAD
Pracownik zachorował w marcu 2009 r. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne wynagrodzenie wypłacone mu za okres od marca 2008 r. do lutego 2009 r. W marcu 2008 r. był na zwolnieniu lekarskim przez 4 dni robocze. Nie miał jednak prawa do wynagrodzenia chorobowego, ponieważ nie miał 30 dni ubezpieczenia chorobowego. W marcu 2008 r. pracownik przez 6 dni pracował w godzinach nadliczbowych. Pracownik otrzymuje wynagrodzenie zmienne. Za pracę w marcu otrzymał łącznie wynagrodzenie w wysokości 2570,50 zł, w tym za obowiązujący go czas pracy 1967,80 zł, natomiast za pracę w godzinach nadliczbowych dodatek w wysokości 602,70 zł (2570,50 zł - 1967,80 zł). Od tego przychodu zostały potrącone finansowane przez pracownika składki na ubezpieczenia społeczne w kwocie 352,42 zł. Ustalając wysokość zmiennego wynagrodzenia, które pracownik osiągnąłby w marcu 2008 r., gdyby przepracował cały miesiąc, należy uzupełnić jedynie wynagrodzenie za obowiązujący pracownika wymiar czasu pracy, a następnie dodać faktyczną kwotę wypłaconego dodatku za godziny nadliczbowe:
• uzupełnione wynagrodzenie za obowiązujący pracownika wymiar czasu pracy: 1967,80 zł - 269,79 zł (składki finansowane przez pracownika) = 1698,01 zł,
1698,01 zł : 16 dni = 106,13 zł,
106,13 zł × 20 dni = 2122,60 zł,
• dodatek za godziny nadliczbowe: 602,70 zł - 82,63 zł (tj. składki finansowane przez pracownika) = 520,07 zł,
• wynagrodzenie za marzec 2008 r. uwzględniane w podstawie wymiaru zasiłku:
2122,60 zł + 520,07 zł = 2642,67 zł.
Pracodawca uzupełnia wynagrodzenie zmienne za niepełny miesiąc pracy. Uzyskane w tym miesiącu wynagrodzenie za pracę pracodawca dzieli przez liczbę dni pracy pracownika, a następnie wynik mnoży przez liczbę dni, w które pracownik miał obowiązek pracować.
Usprawiedliwioną nieobecnością w pracy jest np. okres zwolnienia lekarskiego, za który pracownik nie otrzymał wynagrodzenia lub zasiłku chorobowego z powodu braku okresu wyczekiwania (30 dni ubezpieczenia chorobowego).
Podstawa prawna:
- art. 3 pkt 3, art. 6 ust. 1, art. 36 ust. 1, ust. 2, art. 38 ust. 1, ust. 2 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.).