W 2003 r. gmina T. wyraziła zgodę na utworzenie przedszkola i szkoły publicznej przez Katolickie Stowarzyszenie Wychowawców (KSW) Oddział w T. Gmina przekazała stowarzyszeniu w użytkowanie nieruchomość, określiła także zadania stowarzyszenia w zakresie prowadzenia placówki oświatowej. Ostatecznie w T. powstało publiczne gimnazjum.
Stowarzyszeniem oraz szkołą zarządzały Zofia B. (będąca prezesem oddziału KSW), Jadwiga K. (pełniąca funkcje wiceprezesa) oraz Aleksandra D. (sekretarz). Dokumenty rozliczeniowe podpisywały wiceprezes K. i sekretarz D.
W lipcu 2004 r. miejscowy ZUS zgłosił roszczenia o zaległe składki od stowarzyszenia na łączną kwotę blisko 600 tys. zł. Nadzorujący działalność stowarzyszenia starosta powiatowy L. nakazał przeprowadzenie kontroli. Okazało się, że władze zostały wyłonione z naruszeniem statutu (m.in. nie było walnego zgromadzenia członków w liczbie przewidzianej statutem). Na wniosek starosty władze oddziału KSW zostały zawieszone w czynnościach, powołano też kuratora. W grudniu 2004 r. wskazane wyżej władze stowarzyszenia zostały ostatecznie pozbawione funkcji - wykreślono je z Krajowego Rejestru Sądowego, zaś oddział KSW został rozwiązany.
Wprawdzie główny dłużnik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - stowarzyszenie przestało istnieć, to jednak ZUS zdecydował o wyegzekwowaniu składek od byłych członków zarządu. Umożliwił to art. 116a Ordynacji podatkowej, zastosowany odpowiednio na mocy art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Według tego przepisu, za zaległości podatkowe innych osób prawnych niż spółki kapitałowe odpowiadają solidarnie całym swoim majątkiem członkowie organów zarządzających tymi osobami. ZUS stwierdził, że Zofia B., Jadwiga K. i Aleksandra D. pełniły funkcje w zarządzie stowarzyszenia i z tego tytułu powinny odpowiadać za zaległe składki. Wydał stosowną decyzję, nakazującą zapłatę wszystkich zaległych składek za lata 2003-2004. Od tej decyzji odwołały się do sądu Jadwiga K. i Aleksandra D. (Zofia B. wyjechała za granicę i w sprawie nie uczestniczyła).
Decyzję ZUS podtrzymał Sąd Okręgowy w K. oddalając odwołanie. Apelację złożyły obie powódki, wskazując m.in. na sprzeczne z prawem czynności prezes Zofii B. Uchwała o powierzeniu obowiązków członkom zarządu stowarzyszenia paniom K. i D. została bowiem sfałszowana (sprawa ta jest przedmiotem toczącego się postępowania karnego). Mimo to Sąd Apelacyjny w K. oddalił apelację, wskazując na domniemanie prawdziwości wpisów do Krajowego Rejestru Sądowego (art. 17 ust. 1 ustawy o KRS). Ponadto sąd stwierdził, że gdy do rejestru wpisano dane niezgodne ze zgłoszeniem podmiotu lub bez tego zgłoszenia, podmiot ten nie może zasłaniać się wobec osoby trzeciej działającej w dobrej wierze zarzutem, że dane te są nieprawdziwe, jeżeli zaniedbał niezwłoczne wystąpienie z wnioskiem o sprostowanie, uzupełnienie lub wykreślenie wpisu (art. 17 ust. 2 ustawy o KRS). Tym samym fakt nieprawidłowości w podjęciu uchwały powołującej członków zarządu nie ma znaczenia prawnego dla odpowiedzialności powódek wobec ZUS.
Powódki złożyły skargę kasacyjną, która została uwzględniona. Sąd Najwyższy uchylił wyrok apelacyjny i nakazał ponowne rozpoznanie sprawy. Zdaniem sądu, nie można zaakceptować poglądu, według którego samo pełnienie funkcji w zarządzie osoby prawnej powoduje bezwzględną odpowiedzialność za długi składkowe. Istotne jest też, jak zarząd był ustanowiony oraz czy ustanowienie nastąpiło zgodnie z prawem. Domniemanie prawdziwości wpisu do KRS jest obalalne - podkreślił sąd. To, że ktoś został wybrany na członka zarządu, nie znaczy że zawsze nim jest. Jeżeli uchwała o powołaniu zarządu była niezgodna z prawem, to znaczy, że jest nieważna. Nie może więc wywołać skutków prawnych i osoby formalnie będące członkami zarządu w rzeczywistości nimi nie były. Artykuł 116a Ordynacji podatkowej dotyczy bowiem osób będących faktycznymi członkami organów zarządzających.
Nieważność uchwały powołującej zarząd osoby prawnej powoduje tym samym pozbawienie osób zarządzających ich funkcji. Osoby takie nie mogą więc osobiście odpowiadać za długi składkowe na podstawie art. 116a Ordynacji podatkowej w zw. z art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Sądy powinny więc przede wszystkim dokładnie zbadać, w jakich okolicznościach podjęto uchwałę o powołaniu zarządu KSW Oddział w T.