RADA
Ponieważ uzyskali Państwo z ZUS poświadczenie formularza E-101, należy za zleceniobiorców opłacać składki na ubezpieczenia zgodnie z polskimi przepisami, w tym również składki na ubezpieczenie wypadkowe.
UZASADNIENIE
Osoby wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, oraz osoby z nimi współpracujące podlegają obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu, z wyłączeniem sytuacji, gdy praca jest wykonywana poza siedzibą lub miejscem prowadzenia działalności zleceniodawcy (art. 12 ust. 1 i ust. 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych).
Gdy umowa zlecenia jest wykonywana za granicą, zarówno w kraju będącym członkiem UE/EOG, jak i w innym kraju, ZUS uznaje, że zleceniodawca rozciąga swoją działalność na miejsce wykonywania tej działalności za granicą i - tym samym - zleceniobiorca podlega z tego tytułu obowiązkowemu ubezpieczeniu wypadkowemu, jeżeli zostały spełnione dwa warunki:
- zleceniobiorcę obejmują w konkretnym przypadku polskie przepisy w zakresie ubezpieczeń społecznych,
- zleceniodawca powierzył zleceniobiorcy wykonywanie określonych czynności faktycznych lub prawnych w danym miejscu lub na danym terenie za granicą.
PRZYKŁAD
AKSEL Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce w ramach kontraktu skierowała do Włoch dwóch pracowników w celu wykonania prac budowlanych. Pracownicy zawarli umowy zlecenia z kontrahentem we Włoszech, który będzie wypłacał im wynagrodzenie. Na okres wykonywania kontraktu otrzymali urlopy bezpłatne od polskiego pracodawcy. Umowy zlecenia nie zostały podpisane z AKSEL Sp. z o.o. W związku z tym ZUS odmówił poświadczenia formularza E-101. Pracownicy firmy AKSEL Sp. z o.o. będą podlegali ustawodawstwu w zakresie ubezpieczeń społecznych we Włoszech, a AKSEL Sp. z o.o. nie będzie miała obowiązku opłacać za nich składek na ubezpieczenia społeczne, w tym również składek na ubezpieczenie wypadkowe.
W związku z poświadczeniem przez ZUS formularza E-101 w stosunku do zleceniobiorców, którzy zostali oddelegowani do pracy w Belgii, będzie miało zastosowanie polskie ustawodawstwo. Tym samym konieczne będzie opłacanie za nich składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Powinni Państwo opłacać za zleceniobiorców składki na ubezpieczenia zgodnie z polskimi przepisami, w tym również składki na ubezpieczenie wypadkowe
Osoby, które przemieszczają się w celach zarobkowych w granicach państw członkowskich UE/EOG, podlegają ustawodawstwu tylko jednego państwa - tego, w którym wykonują pracę. Pracownikiem najemnym jest zarówno osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, jak i wykonująca pracę najemną na podstawie innych umów (np. w ramach umowy zlecenia). Pracownik najemny zatrudniony na terenie jednego państwa członkowskiego podlega jego ustawodawstwu, nawet jeżeli mieszka na terenie innego państwa lub pracodawca, który go zatrudnia, ma swoją zarejestrowaną siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności na terenie innego państwa członkowskiego.
Od reguły, że pracownik najemny lub osoba prowadząca działalność na własny rachunek podlega ustawodawstwu tego państwa, w którym pracuje lub prowadzi działalność, są wyjątki. Pracownicy najemni (również zleceniobiorcy), którzy są zatrudnieni na terenie jednego państwa członkowskiego UE/EOG i zostali oddelegowani przez swój zakład pracy do pracy w innym państwie członkowskim, mogą podlegać ubezpieczeniom w kraju zatrudnienia, a nie w kraju, w którym wykonują pracę. Osoby te podlegają ubezpieczeniu w kraju zatrudnienia, jeżeli:
- przewidywany okres wykonywania tej pracy nie przekracza 12 miesięcy,
- pracownik nie został skierowany w miejsce innej osoby, której okres skierowania upłynął.
Podleganie ustawodawstwu kraju zatrudnienia potwierdza w przypadku Polski jednostka ZUS przez poświadczenie formularza E-101.
WAŻNE!
Wysyłający pracodawca (zleceniodawca) powinien zwrócić się do terenowej jednostki organizacyjnej ZUS właściwej ze względu na swoją siedzibę z pisemnym wnioskiem o wydanie dla pracownika (zleceniobiorcy) zaświadczenia na formularzu E-101.
Podstawa prawna:
- art. 13 ust. 2 oraz art. 14 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego w stosunku do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek oraz do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (DzU UE L 71.149.2),
- art. 12 ust. 1 i ust. 3 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (DzU z 2007 r. nr 11, poz. 74 ze zm.).