Pracodawcy powinni zwrócić uwagę na przepisy przejściowe dotyczące okresu ochronnego w wieku przedemerytalnym w związku z obniżeniem wieku emerytalnego.
Obniżenie wieku emerytalnego
Ustawa z dnia 16 listopada 2016 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017, poz. 38) obniża wiek emerytalny do 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn. Wejdzie w życie 1 października 2017 r.
Ochrona w wieku przedemerytalnym
Zgodnie z art. 39 Kodeksu pracy pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku.
Polecamy produkt: Kodeks pracy 2017 Praktyczny komentarz z przykładami
Ochrona obejmuje rozwiązanie umowy o pracę przez pracodawcę za wypowiedzeniem. Nie obejmuje natomiast innych sposobów rozwiązania umowy o pracę, takich jak: porozumienie stron, upływ czasu, na jaki umowa została zawarta, czy tzw. zwolnienie dyscyplinarne. Pracodawca może także wypowiedzieć pracownikowi chronionemu stosunek pracy w razie uzyskania przez niego renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy albo w przypadku ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy.
Powyższy zakaz obejmuje również możliwość wypowiedzenia warunków pracy i płacy pracownikom chronionym. Takie wypowiedzenie jest jednak dopuszczalne podczas zwolnień grupowych.
W związku z obniżeniem wieku emerytalnego automatycznie obniży się również wiek pracowników, w którym wchodzą oni w okres ochrony przedemerytalnej i wyniesie: 56 lat dla kobiet i 61 lat dla mężczyzn.
Ustawa zawiera przepisy przejściowe dotyczące okresu ochronnego, umożliwiające dwóm grupom pracowników korzystanie z ochrony także przez jakiś czas po osiągnięciu przez nich obniżonego wieku emerytalnego. W niektórych przypadkach ten czas może wynieść nawet ponad dwa lata. Zabieg taki gwarantuje czteroletni okres ochronny wszystkim pracownikom.
Pierwsza z tych grup to pracownicy, którzy 1 października 2017 r. będą już korzystać z ochrony przedemerytalnej, ale jej czas po obniżeniu wieku emerytalnego byłby krótszy niż 4 lata. Będą oni chronieni aż do osiągnięcia wieku, w którym przeszliby na emeryturę na mocy dotychczasowych przepisów.
Kolejna grupa to pracownicy, którzy 1 października 2017 r. nie będą jeszcze korzystać z ochrony przedemerytalnej na mocy dotychczasowych przepisów, natomiast do obniżonego wieku emerytalnego zostanie im mniej niż 4 lata, a w związku z tym ich okres ochrony byłby krótszy. Pracownicy z tej grupy będą chronieni przez okres 4 lat od wejścia w życie Ustawy, tj. do 30 września 2021 r. bez względu na osiągnięcie w między czasie wieku emerytalnego.
Zmieniony zakres ochrony przedemerytalnej będzie miał dla pracodawców dwojakie znaczenie w okresie od 1 października 2017 r. do 30 września 2021 r. Po pierwsze, pracodawca nie będzie mógł skutecznie wypowiedzieć umowy pracownikowi znajdującemu się w okresie ochronnym, także jeśli uzyska on już prawo do emerytury. Po drugie, pracodawcy zatrudniający pracownika, który osiągnął już wiek emerytalny, powinni sprawdzić, czy podlega on jeszcze opisanej powyżej ochronie przedemerytalnej.
Polecamy serwis: Ubezpieczenia społeczne