Państwa pracownik nabędzie prawo do polskiej emerytury, gdyż po zsumowaniu okresów składkowych i nieskładkowych w Polsce oraz okresów ubezpieczenia we Włoszech będzie miał wystarczający staż ubezpieczeniowy. Jako obecny pracodawca tej osoby powinni Państwo pomóc jej w skompletowaniu dokumentacji emerytalnej.
UZASADNIENIE
Osoby, które w trakcie swojej kariery zawodowej pracowały w więcej niż jednym państwie członkowskim Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Szwajcarii, mogą ubiegać się o przyznanie emerytury w każdym z tych państw. Aby nabyć uprawnienia do emerytury z danego państwa członkowskiego, należy spełnić warunki przewidziane przez ustawodawstwo tego państwa.
Warunki, jakie należy spełnić, aby uzyskać polską emeryturę, określa ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Zgodnie z przepisami tej ustawy, emeryturę może uzyskać osoba, która spełnia łącznie następujące warunki:
- ukończyła powszechnie obowiązujący wiek emerytalny w wymiarze 60 lat dla kobiet oraz 65 lat dla mężczyzn,
- udowodniła przynajmniej 20-letni (w przypadku kobiety) lub 25-letni (w przypadku mężczyzny) okres składkowy i nieskładkowy.
Osoba, która osiągnęła wymagany wiek emerytalny, ale nie zdołała udowodnić wystarczająco długiego okresu składkowego i nieskładkowego, ma możliwość uzyskania prawa do emerytury po ukończeniu powszechnie obowiązującego wieku emerytalnego (60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn), ale przy krótszym o 5 lat stażu ubezpieczeniowym, wynoszącym co najmniej 15 lat dla kobiet i 20 lat dla mężczyzn (art. 28 ustawy emerytalnej). Przyznana w ten sposób emerytura nie jest jednak objęta gwarancją wypłaty najniższego świadczenia.
W przypadku gdy okres ubezpieczenia przebyty w danym państwie członkowskim jest krótszy od wymaganego do nabycia prawa do emerytury na podstawie przepisów tego państwa, ale wynosi przynajmniej 1 rok, instytucja rozpatrująca wniosek o świadczenie uwzględnia – przy ustalaniu uprawnień – okresy ubezpieczenia przebyte w każdym innym państwie członkowskim. Wszystkie te okresy podlegają uwzględnieniu pod warunkiem, że się ze sobą nie pokrywają.
Wynika z tego, że przy ustalaniu prawa do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ZUS będzie mógł zaliczyć Państwa pracownikowi okresy zatrudnienia we Włoszech. Jednocześnie polski staż emerytalny zostanie zaliczony przez włoską instytucję ubezpieczeniową przy ustalaniu uprawnień do emerytury z tego kraju.
Osoba występująca o emeryturę przyznawaną na tzw. dotychczasowych zasadach musi zgłosić w ZUS wniosek o przyznanie tego świadczenia, dołączając określone dokumenty potwierdzające przebyte w Polsce okresy składkowe i nieskładkowe oraz wysokość uzyskiwanych w Polsce wynagrodzeń w latach wskazanych do ustalenia podstawy wymiaru świadczenia. Jeśli na przestrzeni swojej kariery zawodowej pracowała w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Szwajcarii, do wniosku o emeryturę powinna również dołączyć dokumenty potwierdzające okresy ubezpieczenia przebyte w tych państwach, a w razie ich braku – informacje dotyczące zagranicznej instytucji, w której była ubezpieczona, oraz numer zagranicznego ubezpieczenia lub nazwy i adresy pracodawców. W takim przypadku do wniosku o emeryturę należy również dołączyć formularz unijny E 207 PL „Informacje dotyczące przebiegu ubezpieczenia osoby ubezpieczonej”.
Pracodawca jest m.in. zobowiązany do przygotowania wniosku o emeryturę i przedłożenia go, za zgodą pracownika, organowi rentowemu nie później niż na 30 dni przed zamierzonym terminem przejścia pracownika na emeryturę (art. 125 ustawy emerytalnej). Obowiązek ten nie dotyczy jedynie wniosków osób urodzonych po 31 grudnia 1948 r., które ubiegają się o emeryturę przyznawaną na tzw. nowych zasadach.
Oznacza to, że powinni Państwo pomóc pracownikowi w skompletowaniu dokumentacji emerytalnej. Jeśli jednak nie dołączył on dokumentów potwierdzających zatrudnienie we Włoszech, nie ma potrzeby ich pozyskiwania od włoskiego pracodawcy. Okresy ubezpieczenia, które pracownik przebył w tym państwie, potwierdzi – na wniosek ZUS – włoska instytucja ubezpieczeniowa. Po otrzymaniu z ZUS odpowiedniego formularza (E-202 PL) instytucja ta oceni również prawo do emerytury z włoskiego systemu ubezpieczeniowego.
Wniosek o emeryturę pracownika wraz z wymaganymi dokumentami powinni Państwo złożyć do jednostki realizującej przepisy wspólnotowe dla osób, które były zatrudnione lub mieszkają we Włoszech, tj. do I Oddziału ZUS w Łodzi – Wydziału Realizacji Umów Międzynarodowych. Dokumentację tę można również dostarczyć do placówki ZUS właściwej ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy. Placówka ta przekaże wniosek wraz załącznikami do JRUM w Łodzi.
Podstawa prawna
- art. 27–28, art. 125 i art. 182 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.),
- art. 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U. UE L 200 z 7 czerwca 2004 r.).