Zawsze skuteczne, czasami wadliwe
Aby pracodawca poprawnie dokonał wypowiedzenia umowy, musi wypełnić tak merytoryczne, jak też formalne warunki. Pamiętać jednakże należy, iż oświadczenie pracodawcy w przedmiocie rozwiązania stosunku pracy jest zawsze skuteczne, choćby czynność ta była niezgodna z prawem lub było nieuzasadnione. W konsekwencji ani uchybienia formalne, ani brak przyczyny, ani też skierowanie wypowiedzenia do osoby szczególnie chronionej nie czynią złożonego oświadczenia pracodawcy nieskutecznym
Konieczność zachowania formy
Zgodnie z art. 30 § 3 KP, oświadczenie każdej ze stron o wypowiedzeniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinno nastąpić na piśmie. Gwarancyjna funkcja prawa pracy wskazuje na potrzebę uznania, że obowiązek złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy o pracę "na piśmie" oznacza wymaganie zachowania zwykłej formy pisemnej. W konsekwencji, doręczenie pracownikowi za pomocą faksu pisma pracodawcy wypowiadającego umowę o pracę stanowi natomiast naruszenie art. 30 § 3 k.p.
Rekomendowany produkt: Umowy terminowe po zmianach (książka)
Przy czym niedopełnienie formy pisemnej, nie czyni wypowiedzenia nieważnym. Również ustne wypowiedzenie umowy, przekazane pracownikowi przez bezpośredniego przełożonego jest skuteczne.
Obowiązek podania przyczyny wypowiedzenia
Art. 30 § 4 KP, nakazuje pracodawcy przy wypowiadaniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony wskazać przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie Kodeks nie wskazuje okoliczności, jakie mogą stać się przyczyną wypowiedzenia, jej dobór został pozostawiony samemu pracodawcy, przy czym przyczyna musi spełniać warunek prawdziwości (musi być zgodna z prawdą) oraz konkretności (musi być zrozumiała dla pracownika. Przyczyna wypowiedzenia może zarówno dotyczyć osoby pracownika, jak też może od osoby pracownika nie zależeć.
Naruszenie art. 30 § 4 k.p. ma miejsce wówczas, gdy pracodawca w ogóle nie wskazuje przyczyny wypowiedzenia lub gdy jest ona niedostatecznie konkretna, a przez to niezrozumiała dla pracownika i nieweryfikowalna.
Celem regulacji zawartej w art. 30 § 4 k.p. jest umożliwienie pracownikowi obrony przed wypowiedzeniem umowy o pracę, a zatem jej ujęcie powinno być na tyle konkretne i precyzyjne, aby umożliwiało mu rzeczową obronę w razie ewentualnego procesu. Z tego właśnie względu wskazanie przyczyny wypowiedzenia przesądza o tym, że spór przed sądem pracy może się toczyć tylko w jej granicach.
Pouczenie o prawie odwołania
Art. 30 § 5 KP, wskazuje, iż w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę lub jej rozwiązaniu bez wypowiedzenia powinno być zawarte pouczenie o przysługującym pracownikowi prawie odwołania do sądu pracy. Pracodawca ma obowiązek poinformować pracownika zwłaszcza o wynoszącym 7 dni terminie wniesienia odwołania do sądu pracy, może również wskazać pracownikowi sąd właściwy do wniesienia odwołania.
dr Sebastian Koczur - Adiunkt, Krakowska Akademia im. A. Frycza Modrzewskiego, Wydział Prawa, Administracji i Stosunków Międzynarodowych, Katedra Prawa Pracy i Zabezpieczenia Społecznego, adwokat.
Podstawa prawna:
Postanowienie SN z 27.07.2004, I PK 83/04, LEX nr 376443.
Wyrok SN z 24.08.2009, I PK 58/09, OSP 2010/5/52.
Wyrok SN z 26.11.2002, I PKN 688/01, LEX nr 1165844.
Wyrok SN z 24.03.1999, I PKN 631/98, OSNP 2000/10/381.
Wyrok SN z 20.01.2015, I PK 140/14, LEX nr 1653739.
Wyrok SN z 02.10.2012, II PK 60/12, LEX nr 1243025.