Nie. Zastępca nie musi zostać zatrudniony na identycznych warunkach pracy i płacy, jednak powinny być one zbliżone do warunków, na jakich został zatrudniony zastępowany pracownik.
Umowa na czas zastępstwa jest umową o pracę na czas określony zawartą w szczególnej sytuacji, jaką jest konieczność zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy (art. 251 § 1 zd. 2 k.p.). Oznacza to, że z wyjątkami wskazanymi w przepisach (np. uproszczony tryb wypowiedzenia umowy, nieprzedłużenie umowy zawartej z pracownicą w ciąży do dnia porodu) stosuje się do umowy na czas zastępstwa przepisy dotyczące umowy na czas określony. Przykładowo zastępca, jeżeli jest pracownikiem szczególnie chronionym, korzysta z takich samych przywilejów, jak zatrudniony na czas określony czy nieokreślony. Pracodawca nie może zatem wypowiedzieć umowy na czas zastępstwa pracownikowi znajdującemu się w okresie przedemerytalnym czy pracownicy w ciąży.
W umowie na czas zastępstwa należy wskazać, na czas nieobecności jakiego pracownika jest ona zawierana. Wyraźne wskazanie zastępowanego polega na podaniu jego imienia i nazwiska albo na opisaniu stanowiska lub funkcji w taki sposób, aby bez wątpliwości, na podstawie takiego opisu, można było ustalić, o kogo chodzi. Rodzaj pracy zastępcy musi odpowiadać rodzajowi pracy zastępowanego pracownika. Jednakże przy określaniu warunków pracy i płacy pracodawca nie jest związany warunkami wynikającymi z umowy z pracownikiem zastępowanym. Na przykład umowa o pracę na czas zastępstwa może określać inny wymiar czasu pracy niż umowa o pracę pracownika, który zostaje zastąpiony. Jeżeli pracodawca zatrudnia na zastępstwo pracownika mniej doświadczonego czy o niższych kwalifikacjach, może zaoferować mu niższe stanowisko, np. referent zamiast samodzielny referent. Jednak różnice między obowiązkami nieobecnego pracownika i zastępującego go powinny być na tyle niewielkie, aby obiektywnie można było stwierdzić, że mamy do czynienia z zastępstwem.
Wynagrodzenie zastępcy nie musi być tej samej wysokości jak osoby zastępowanej. Jeżeli pracownikowi przysługiwały dodatkowe składniki wynagrodzenia, wówczas nie oznacza to, że zastępca automatycznie uzyska do nich prawo. Pracodawca może jednak przyznać je zastępcy i określić ich wysokość w umowie. Swoboda kształtowania warunków pracy i płacy zastępcy jest jednak ograniczona przepisami prawa pracy. Oznacza to, że pracodawca nie może ustalić wynagrodzenia zastępcy na niższym poziomie, niż wynika to z ogólnych zasad jego ustalania, np. pensja zastępcy nie może być niższa niż minimalne wynagrodzenie. Powinna ona również odpowiadać rodzajowi wykonywanej przez niego pracy. Wynagrodzenie nie może być także niższe od najniższego wynagrodzenia przypisanego do stanowiska, na które ma zostać zatrudniony zastępca.
Podstawa prawna
- Art. 183c, 251 § 1 zd. 2 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy – t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94; ost. zm. Dz.U. z 2011 r. nr 80, poz. 432.