Prawo do urlopu wypoczynkowego pracownika, który porzucił pracę

Pracownik, który porzucił pracę, nabył prawo do urlopu wypoczynkowego i należy mu zapłacić ekwiwalent za ten urlop. Prawo do urlopu przysługuje niezależnie od sposobu rozwiązania umowy o pracę.

UZASADNIENIE

Przepisy prawa pracy nie przewidują takiego zakończenia stosunku pracy, jak porzucenie pracy. Z porzuceniem pracy mamy do czynienia w sytuacji, gdy pracownik, nie wypowiadając umowy, nie będzie przychodził do pracy i nie będzie wykonywał swoich obowiązków służbowych. Takie zachowanie nie powoduje wygaśnięcia czy rozwiązania umowy o pracę. Porzucenie pracy jest natomiast ciężkim naruszeniem podstawowych obowiązków pracowniczych (art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy). Jest to zatem dla pracodawcy podstawa do rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia. Pracodawca musi w takim przypadku dopełnić wszelkich obowiązków związanych z rozwiązaniem umowy w takim trybie.

Przede wszystkim pracodawca musi powiadomić pracownika na piśmie o rozwiązaniu umowy o pracę z winy pracownika bez wypowiedzenia (art. 30 § 3 Kodeksu pracy). W piśmie tym powinien wskazać przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy o pracę (art. 30 § 4 Kodeksu pracy). Musi również wydać pracownikowi świadectwo pracy w związku z takim zakończeniem zatrudnienia. W świadectwie pracy jako podstawę prawną rozwiązania stosunku pracy należy podać art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy i wpisać słownie, że umowa rozwiązała się bez wypowiedzenia z winy pracownika. Przed podjęciem decyzji o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia pracodawca musi zasięgnąć opinii zakładowej organizacji związkowej, jeżeli taka działa w zakładzie pracy (art. 52 § 3 Kodeksu pracy). Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika nie może nastąpić po upływie 1 miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okolicznościach uzasadniających zwolnienie.

Taki tryb rozwiązania umowy o pracę nie pozbawia jednak pracownika prawa do urlopu wypoczynkowego. W przypadku niewykorzystania przysługującego urlopu w części lub w całości z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny (art. 171 Kodeksu pracy).

Za okres pracy w Państwa firmie pracownikowi przysługuje urlop proporcjonalny. Przy obliczaniu wymiaru urlopu proporcjonalnego niepełny kalendarzowy miesiąc pracy zaokrągla się w górę do pełnego miesiąca (art. 1552a § 2 Kodeksu pracy).

WAŻNE!

Przy obliczaniu wymiaru urlopu proporcjonalnego niepełny przepracowany miesiąc zaokrągla się w górę do pełnego miesiąca.

Państwa pracownikowi będzie przysługiwał ekwiwalent za urlop za 1/12 wymiaru przysługującego mu urlopu wypoczynkowego. Pracownik przepracował bowiem tylko 2 tygodnie, które należy zaokrąglić w górę do 1 miesiąca. Jeżeli zatem pracownikowi przysługiwał urlop w wymiarze 20 dni, to trzeba wypłacić mu ekwiwalent za 16 godzin (1/12 x 20 dni = 2 dni, 2 dni x 8 godz. = 16 godz.). Gdyby natomiast pracownik nabył prawo do 26 dni urlopu, wtedy ekwiwalent należałoby wypłacić za 24 godziny (1/12 x 26 dni = 3 dni, 3 dni x 8 godz. = 24 godz.).

Podstawa prawna

• art. 30 § 1 pkt 3, § 4, art. 52 § 1 pkt 1, § 3, art. 155¹, art. 155^2a § 2, art. 155³ § 1, art. 171 Kodeksu pracy.