W planie urlopów powinni Państwo również uwzględnić urlop, do którego prawo nabędzie pracownik, który podjął swoją pierwszą pracę. Pracownik ten będzie miał w tym roku prawo do urlopu, którego wykorzystanie trzeba zaplanować.
UZASADNIENIE
Opracowując plan urlopów pracodawca powinien uwzględnić wszystkich pracowników, którzy będą mieli prawo do urlopu wypoczynkowego w okresie, na jaki jest sporządzany plan urlopów. Pracodawca powinien więc uwzględnić w planie urlopów m.in. pracowników podejmujących pierwszą pracę czy pracowników powracających do pracy np. po urlopie wychowawczym lub bezpłatnym.
Pracownicy będący w pierwszym roku pracy, mający prawo do urlopu w wymiarze 20 dni, nabywają prawo do urlopu wypoczynkowego po miesiącu pracy w wymiarze 1,66 dnia (1/12 x 20 dni). W ich przypadku nie stosujemy zaokrąglenia w górę urlopu do pełnych dni kalendarzowych, ponieważ nie ma przepisu, który by na to pozwalał. Pracownicy w pierwszym roku pracy nie muszą jednak korzystać po zakończeniu każdego miesiąca pracy z urlopu wypoczynkowego. Mogą go wykorzystać w większym wymiarze, np. po kilkumiesięcznym okresie pracy. Ponieważ pracownicy zatrudnieni pierwszy raz w życiu uzyskają w ciągu roku prawo do urlopu wypoczynkowego, powinni być uwzględnieni w planie urlopów.
Jeżeli pracownik podejmujący pierwszą pracę jest zatrudniony na umowę terminową (na okres próbny, na czas określony), wówczas w planie urlopów pracodawca powinien uwzględnić urlop w wymiarze, jaki mu przysługuje za dany rok proporcjonalnie do czasu trwania tej umowy. W przypadku przedłużenia umowy terminowej i zwiększenia w związku z tym przysługującego pracownikowi za dany rok wymiaru urlopu, pracodawca powinien dokonać korekty planu urlopu i uwzględnić urlop, do którego pracownik nabył prawo.
Natomiast pracodawca nie musi uwzględniać w planie urlopów pracowników, którzy w okresie, który obejmuje ten plan, nie będą obecni w pracy, np. na cały rok mają udzielony urlop wychowawczy.
Plan urlopów nie musi być sporządzany na cały rok kalendarzowy. Może być opracowany na okresy krótsze, np. obejmujące 6 miesięcy lub kwartał. Dlatego w przypadku takich planów urlopów często może się zdarzyć, że w tym okresie niektórych pracowników nie będzie w pracy.
PRZYKŁAD
Pracodawca w grudniu 2009 r. sporządził plan urlopów na okres 6 miesięcy obejmujący pierwsze półrocze 2010 r. W planie urlopów nie uwzględnił pracownicy, która w grudniu ub.r. urodziła bliźnięta i przebywa na urlopie macierzyńskim. Urlop ten przysługuje jej w wymiarze 31 tygodni. Postępowanie pracodawcy jest prawidłowe, ponieważ w pierwszym półroczu 2010 r. pracownica nie skorzysta z urlopu wypoczynkowego. Będzie ona mogła wprawdzie przerwać urlop macierzyński po wykorzystaniu go w wymiarze 14 tygodni, ale w takiej sytuacji na wniosek pracownicy pracodawca będzie zobowiązany udzielić jej urlopu wypoczynkowego bezpośrednio po urlopie macierzyńskim. W razie braku takiego wniosku pracodawca może dokonać korekty planu urlopów i uwzględnić w nim pracownicę, która przerwała urlop macierzyński.
Należy natomiast przypomnieć, że plan urlopów na kolejny rok pracodawca powinien ustalić najpóźniej do końca danego roku kalendarzowego. Nie wynika to z żadnego przepisu, ale z tego, że pracownicy mogą już od początku stycznia korzystać z urlopów wypoczynkowych, ponieważ prawo do urlopu nabywają od 1 stycznia danego roku (art. 152 § 1 Kodeksu pracy). Zatem, jeżeli opracowują Państwo plan urlopów dopiero w styczniu, to może się zdarzyć, że któryś z pracowników będzie chciał wykorzystać urlop przed sporządzeniem planu urlopów. Dlatego w przyszłości lepiej przygotowywać plan urlopów na następny rok wcześniej, np. w grudniu.
Obowiązku sporządzenia planu urlopów nie mają pracodawcy, u których w zakładzie nie działa organizacja związkowa lub u których taka organizacja działa, ale wyraziła zgodę na niesporządzanie planu urlopów (art. 163 § 11 Kodeksu pracy). Pozostali pracodawcy mogą opracowywać plan urlopów dobrowolnie.
Podstawa prawna
- art. 152, art. 153, art. 1551, art. 163 Kodeksu pracy.