Z opieki mogą skorzystać zarówno pracownicy–rodzice, jak i pracownicy–opiekunowie dzieci, pod warunkiem że rzeczywiście je wychowują. W sytuacji gdy obydwoje rodzice lub opiekunowie są zatrudnieni, wówczas ze zwolnienia może korzystać tylko jedno z nich (art. 1891 k.p.). Jednak nic nie stoi na przeszkodzie, aby „podzielili się” dniami opieki w ten sposób, że każde z nich wykorzysta po jednym dniu zwolnienia w danym roku kalendarzowym. Wątpliwości dotyczące udzielania zwolnienia najczęściej dotyczą sytuacji, gdy rodzice lub opiekunowie dziecka nie pozostają w związku małżeńskim. W takim przypadku kluczowy jest fakt rzeczywistego wychowywania dziecka.
Na liczbę przysługujących dni opieki nie ma wpływu liczba posiadanych dzieci, które wychowuje pracownik. Oznacza to, że w zależności od tego, czy wychowuje on jedno, dwoje czy więcej dzieci do lat 14, może on skorzystać tylko z 2 dni opieki w danym roku kalendarzowym.
Zwolnienie z 2 dni od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia przysługuje w roku kalendarzowym. Niewykorzystane dni w danym roku kalendarzowym nie przechodzą na rok następny. Pracownikowi nie przysługuje także ekwiwalent pieniężny rekompensujący niewykorzystanie dni na opiekę.
Zwolnienie z tytułu opieki przysługuje pracownikowi do momentu ukończenia przez dziecko 14. roku życia. Pracownik będzie mógł korzystać z tego uprawnienia aż do ukończenia 14 lat przez ostatnie z wychowywanych dzieci.
Opieka jest udzielana na wniosek pracownika i po uzgodnieniu terminu jego wykorzystania z pracodawcą. Jeżeli obecność pracownika w zakładzie pracy nie jest konieczna, pracodawca nie powinien odmawiać udzielenia opieki w dniu wskazanym przez pracownika.