Tak, żądanie naprawienia szkody wyrządzonej przez pracownika firmy skierowane do Pana jest uprawnione.
W razie wyrządzenia przez pracownika podczas wykonywania przez niego obowiązków pracowniczych szkody osobie trzeciej zobowiązany do naprawienia szkody jest wyłącznie pracodawca. Natomiast wobec pracodawcy, który naprawił szkodę wyrządzoną osobie trzeciej, pracownik ponosi odpowiedzialność przewidzianą w przepisach działu V rozdziału I Kodeksu pracy (art. 120 § 1 i 2 k.p.).
W uzasadnieniu uchwały składu 7 sędziów z 7 czerwca 1975 r. Sąd Najwyższy zauważył, że art. 120 k.p. jest nieodłączną częścią regulacji odpowiedzialności majątkowej pracownika wobec zakładu pracy w szerokim ujęciu tego określenia, z tym że jego treść sprowadza się do modyfikacji prawa cywilnego w tym kierunku, iż w przypadku wyrządzenia przez pracownika przy wykonywaniu przez niego obowiązków pracowniczych szkody osobie trzeciej, osoba ta nie ma roszczenia o naprawienie tej szkody w stosunku do sprawcy, tj. pracownika, gdyż do naprawienia tej szkody zobowiązany jest wyłącznie zakład pracy (...). Oznacza to, że art. 120 § 1 k.p., choć umiejscowiony w prawie pracy, reguluje zagadnienie należące do zakresu prawa cywilnego. Zdaniem Sądu Najwyższego przepis ten zawiera kompleksowe rozwiązanie kwestii naprawienia szkody wyrządzonej osobie trzeciej z winy nieumyślnej przez pracownika przy wykonywaniu jego obowiązków pracowniczych. Bezpośrednią odpowiedzialność ponosi zakład pracy. Natomiast pracownik odpowiada za tę szkodę niejako pośrednio, gdyż zakład pracy po naprawieniu szkody może domagać się od pracownika w drodze regresu odszkodowania w ramach art. 114–119 k.p. A zatem dyspozycje obu norm art. 120 k.p. są związane ze sobą systemowo i logicznie (III CZP 19/75, OSNC 1976/2/20). Przy założeniu odmiennym zakład pracy i pracownik odpowiadaliby solidarnie za naprawienie pełnej szkody. Mogłoby to prowadzić do nieuzasadnionego zmniejszenia odpowiedzialności zakładu pracy w stosunku do osoby trzeciej i do równie nieuzasadnionego rozszerzenia zakresu odpowiedzialności pracownika.
Należy podkreślić, że w myśl komentowanego przepisu pracodawca odpowiada za szkody wyrządzone osobom trzecim wyłącznie wówczas, gdy zostały one wyrządzone przez pracownika przy wykonywaniu obowiązków pracowniczych. Oznacza to, że nie ma on zastosowania, gdy szkoda powstała przy okazji wykonywania tych obowiązków. W takich sytuacjach pracownik ponosi osobiście odpowiedzialność za szkody wyrządzone osobie trzeciej.
Wobec tego pracownik, który spowodował szkodę nieumyślnie, będzie ponosił odpowiedzialność, ale odszkodowanie nie może przewyższać kwoty 3-miesięcznego wynagrodzenia przysługującego pracownikowi w dniu wyrządzenia szkody. W przypadku gdy szkoda wyrządzona była umyślnie, pracownik odpowiada do pełnej wysokości szkody. Przy czym tzw. roszczenie regresowe powstaje dopiero z chwilą zaspokojenia przez pracodawcę roszczeń osoby pokrzywdzonej. Dopiero więc naprawienie szkody daje podstawę do roszczeń regresywnych.