Filozofia Kaizen to rozpoznanie miejsc powstawania marnotrawstwa (jap. Muda – strata), którymi mogą być warsztat, linia produkcyjna, biuro (jap. gemba). Samo słowo kaizen pochodzi z japońskiego Kai – zmiana i Zen – lepiej. Tłumacząc dosłownie – to zmiana na lepsze. Sama filozofia nawiązuje do metodologii zarządzania Lean (szczupły, pozbawiony strat). Łącząc pojęcia w jeden spójny system zarządzania, mówimy o ciągłym doskonaleniu procesów produkcyjnych i biurowych. Istotne jest, że filozofia Kaizen nie jest filozofią rewolucji, a filozofią ewolucji i doskonalenia poprzez stałe, drobne codzienne czynności wykonywane w dążeniu do udoskonalenia istniejących rozwiązań1. W czym więc tkwi siła tej filozofii i dlaczego organizacje poszukują inspiracji rozwoju technik zarządczych w filozofiach Wschodu?
Rozwój zrównoważony
Codzienne małe kroki wykonywane dla wspólnego rozwoju to wzięcie odpowiedzialności za całą organizację przez każdego jej członka. Taka filozofia ma swoje odpowiedniki w innych trendach zarządzania, jakie zdobywają teraz uznanie w ekonomii. Metodologię czy też filozofię Kaizen łączy się często z takimi nowymi trendami w zarządzaniu, jak rozwój zrównoważony oraz demokratyzacja i partycypacja pracowników w zarządzaniu. Partycypacja jest jednym z elementów rozwoju zrównoważonego, który postuluje społeczną odpowiedzialność biznesu w czterech wymiarach:
- społecznym,
- ekonomicznych,
- środowiskowym oraz
- instytucjonalnym.
„Rozwój zrównoważony to rozwój, który zapewnia realizację potrzeb obecnego pokolenia bez wywierania negatywnego wpływu na zdolność przyszłych pokoleń do zaspokojenia swoich potrzeb”2. Definicja rozwoju zrównoważonego (ang. sustainable development) pojawiła się po raz pierwszy na II sesji rady zarządzającej UNEP (program ochrony środowiska ONZ) w 1973 roku. Postanowiono wówczas, że dalszy postęp technologiczny i cywilizacyjny świata powinien następować bez niekorzystnych skutków dla środowiska naturalnego, a społeczeństwa powinny być zdolne do samoograniczania niszczącego wpływu technologii na ekosystem i funkcjonowanie w nim przyszłych pokoleń. Aspekt społeczny rozwoju zrównoważonego według różnych źródeł jest rozpatrywany w odniesieniu do wielu czynników: w tym partycypacji w wyborach i zarządzaniu (spółdzielczość, demokracja bezpośrednia).
Warto tutaj nadmienić, że w 2009 roku po raz pierwszy Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii otrzymała kobieta, Elinor Ostrom z USA, po raz pierwszy również otrzymała ją badaczka za odkrycia w dziedzinie ekonomii o specjalności zarządzanie – kładąc tym samym nacisk na społeczny aspekt ekonomii jako decydujący o przewagach organizacji. Elinor Ostrom podważyła tezę jakoby wspólna własność była zawsze nieefektywna i irracjonalnie zarządzana3. Zatem zmniejszyła się wyrazistość teorii, według których wspólnota własnościowa jest zawsze destrukcyjna dla zasobów. Okazuje się, że wzięcie odpowiedzialności za wspólną własność pozwala efektywnie rozwiązać wszystkie problemy i nie prowadzi do konfliktów interesów. Z interesujących głosów w tej dyskusji warto dodać jeszcze jeden: Grzegorz Kołodko wskazuje na niedostateczne miary postępu gospodarczego, jaką jest np. produkt krajowy brutto. Kołodko postuluje wprowadzenie nowej, subiektywnej z założenia, miary, proponując „Zintegrowany Indeks Pomyślności”4, który uwzględniłby również kwestie dobrobytu, jakości życia, zdrowia, a nawet poziom zaangażowania. Tak więc zaangażowanie pracowników i ich satysfakcja staje się decydującym elementem tak wymiernej i skwantyfikowanej dotychczas nauki, jaką jest ekonomia.
Krótki przegląd tych trendów pokazuje, dlaczego przedsiębiorcy sięgają do nich i podejmują próby demokratyzacji zarządzania poprzez uczynienie pracowników współodpowiedzialnymi za procesy i ich stosowanie w organizacjach.
Kaizen w praktyce
Przykładem zastosowania filozofii Kaizen jest jeden z naszych klientów – firma branży finansowej należąca do jednej z największych grup kapitałowych operujących na rynkach usług finansowych. Bezpośrednim pretekstem do poszukiwań nowych rozwiązań w zakresie zarządzania stała się przestrzenna reorganizacja działania i aranżacja nowego biura firmy – standardem nieustępująca najbardziej ekskluzywnym projektom wnętrz. W nowym biurze poszukiwano nowych standardów wspólnej pracy mających na celu doskonalenie, dbałość i wzajemne poszanowanie siebie i wspólnej własności organizacyjnej. Celem projektu była więc zmiana postaw i wzięcie przez pracowników odpowiedzialności za rozwój organizacji.
Po konsultacjach z zarządem i managementem firmy uzgodniono, że zakorzeniona w filozofii Kaizen metodologia 5S stanie się bazą do dalszych działań. Celem całego projektu stało się poznanie podstaw filozofii Kazein i wynikającej z niej zasady 5S jako wstępu do wszystkich działań mających na celu poprawę jakości i produktywności pracy oraz fundamentu systemu zarządzania jakością. Zasada 5S została przedstawiona pracownikom jako metoda tworzenia i utrzymania dobrze zorganizowanego, czystego, wysoko wydajnego i wysoko jakościowego stanowiska pracy. Zasadę 5S zarysowano jako wstępny warunek do wdrożenia kontroli wizualnej stanowiska pracy.
Jasne cele i zasady
Po pierwszym etapie projektu – warsztacie strategicznym z udziałem zarządu udało się uzgodnić cele strategiczne i bazowe zasady, nad którymi w dalszym ciągu mieli pracować wszyscy zatrudnieni w organizacji. Celem drugiego etapu projektu – warsztatów realizowanych dla wszystkich pracowników firmy, było wypracowanie ostatecznej listy zasad, jakimi odtąd wszyscy mieli się kierować w codziennej pracy. Do zadań kierownictwa miało należeć zapewnienie pracownikom możliwości spełnienia wymogów poprzez instruowanie, szkolenie czy motywowanie, doskonalenie pracowników w pracy i stwarzanie warunków samodoskonalenia. Dodatkowo pracownicy mieli otrzymać swobodę pracy oraz powierzono im odpowiedzialność za stanowisko pracy i jego otoczenie. Podstawą samodoskonalenia w pracy miało odtąd być systematyczne działanie oraz praktyczne wdrożenie metody samodoskonalenia i koncepcji „czystego biurka”. Ostatnim elementem treningu odpowiedzialności był nawyk samokontroli – systematycznego postępowania poprzez wyznaczenie sobie własnych zasad.
Wzmocnienie postaw
Trzecim etapem projektu wdrożeniowego Kaizen in Office stały się follow up – przypomnienie zasad Kaizen i filozofii „czystego biurka”, wzmocnienie ukształtowanej postawy samodoskonalenia i systematyki na stanowisku pracy, sprawdzenie poziomu przyswojenia materiału szkoleniowego i zasad 5S, kontrola stosowania zasad w praktyce poprzez skonfrontowanie zastosowania w realnych warunkach pracy rozwiązań podanych i wypracowanych podczas szkolenia.
Dzięki sesji on the job training zweryfikowano wypracowany plan pracy, sprawdzono systematykę porządkowania środowiska pracy oraz wzmocniono postawy przejęcia odpowiedzialności za własne stanowisko pracy i samodoskonalenie.
Zaangażowanie pracowników
Długotrwały projekt wdrożeniowo-szkoleniowy zakończył się sukcesem, warto jednak zadać sobie pytanie, jakie muszą być spełnione warunki, aby z sukcesem zakończyć taką operację? Na podstawie wyników badania firmy AchieveGlobal z 2007 roku, dotyczącego zmian w polskich firmach, wyodrębniono cztery elementy mające podstawowe znaczenie dla powodzenia procesu zamiany wizji oraz jej wdrożenia i konkretnych rezultatów takiego procesu, są to: ludzie, procesy, systemy i technologia.
Spośród wymienionych elementów najbardziej krytycznym komponentem są ludzie. Pracownicy na wszystkich szczeblach struktury organizacyjnej powinni wspólnie dążyć do tworzenia odpowiednich systemów, udoskonalania procesów i rozbudowy potencjału technologicznego. Muszą oni wierzyć w sens wizji organizacji i jej strategię, by być w stanie modyfikować sposoby wykonywania zadań, rozwijać i utrwalać nowe umiejętności.
Z badań AchieveGlobal wynika, że realizacja strategii zmiany ma największe szanse powodzenia, gdy są spełnione poniższe warunki:
- Menedżerowie i przywódcy zespołów słownie i poprzez podejmowane działania demonstrują swoje przekonanie o słuszności realizowanej strategii.
- Wszyscy członkowie organizacji są świadomi możliwości, jakie stwarza nowa strategia i w pełni angażują się w jej realizację.
- Wszyscy pracownicy są przekonani o tym, że otrzymają wsparcie oraz możliwości poszerzenia wiedzy i rozwoju umiejętności, by mogli przyczyniać się w pełni do osiągania założonych celów5.
Kluczowe pytania
Aby maksymalizować szanse powodzenia wdrożenia metodologii Kaizen w firmie (Gemba Kaizen), należy zadać sobie poniższe pytania:
- Czy menedżerowie i przywódcy zespołów słownie i poprzez podejmowane działania demonstrują swoje przekonanie o słuszności realizowanej strategii?
- Czy wszyscy członkowie organizacji są świadomi możliwości, jakie stwarza nowa strategia i w pełni angażują się w jej realizację?
- Czy wszyscy pracownicy są przekonani o tym, że otrzymają wsparcie oraz możliwości poszerzenia wiedzy i rozwoju umiejętności, by mogli przyczyniać się w pełni do osiągania założonych celów?
Każda odpowiedź na te pytania stanie się przyczynkiem do poszukiwania inspiracji w nowych trendach zarządzania, w tym w filozofii Kaizen.
UWAGA
W literaturze można się spotkać z tezą, że upodmiotowienie pracowników i ich udział w podejmowaniu decyzji w ramach przedsiębiorstwa jest warunkiem rozwoju zrównoważonego.
Zasada 5S
czyli pięć poziomów organizacji stanowiska pracy
1S – selekcja (seiri – sort) – eliminacja zbędnych materiałów,
2S – organizacja (seiton – storage) – miejsce dla wszystkiego,
3S – czystość (seiso – sine) – sprzątanie, czyszczenie, usuwanie odpadków,
4S – standaryzacja (seketsu – standarize) – stałe miejsce dla rzeczy, stałe zasady organizacji i utrzymania czystości,
5S – samodyscyplina (shitsuke – sustain) – automatyczna realizacja powyższych zasad.
|
PRZYPISY
1D. Tester, M. Wiśniewska-Dobosz, „Kompetencje menedżera Kaizen (cz. 1)”, „Logistyka a jakość”, 3/2007.
2Światowa Komisja ds. Środowiska i Rozwoju – Komisja Burtlanda 1987.
3E. Mączyńska, „Ekonomia a przełom cywilizacyjny”, materiały wykładowe SGH, styczeń 2010.
4G.W. Kołodko, „Wędrujący świat”, Prószyński i s-ka, Warszawa 2008, s. 272.
5Masaaki Imai „Gemba Kazein. Zdroworozsądkowe, niskobudżetowe podejście do zarządzania”, MT Biznes, Warszawa 2007.