Pracownik zatrudniany na stanowisku inspektora kontroli, mimo że przy realizacji zadań służbowych będzie korzystał z samochodu służbowego, którym będzie przewozić również inne osoby, podlega zwykłym wstępnym badaniom lekarskim.
UZASADNIENIE
Oprócz standardowych badań profilaktycznych pracodawca może być czasami zobowiązany do skierowania pracownika na badania specjalistyczne. Taki obowiązek istnieje np. w związku z zatrudnianiem kierowcy. Oprócz badań mających na celu stwierdzenie, czy dana osoba nie ma przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy, powinna być skierowana również na badania psychologiczne, które stwierdzą, czy nie ma przeciwwskazań psychologicznych do podjęcia zatrudnienia w tym charakterze (art. 39k ustawy o transporcie drogowym).
Na specjalistyczne badania lekarskie i psychologiczne kieruje się jednak tylko kierowców, a więc osoby zatrudnione na stanowisku kierowcy. Sam fakt, że dany pracownik w ramach wykonywania powierzonych mu obowiązków będzie wykorzystywał samochód służbowy, nie kwalifikuje go do grupy kierowców. Taka osoba, np. inspektor kontroli, nawet gdy czasami będzie przewoził samochodem innych pracowników, nie jest zatrudniony na stanowisku kierowcy. Dlatego taki pracownik nie podlega badaniom specjalistycznym przeznaczonym dla kierowców.
Korzyści
Nie trzeba przeprowadzać specjalistycznych badań lekarskich dla pracowników niezatrudnionych na stanowisku kierowcy, którzy w ramach swoich obowiązków dodatkowo przewożą innych pracowników samochodem służbowym.
Zatrudniając pracownika na stanowisku inspektora kontroli pracodawca kieruje go na badania profilaktyczne, opisując w skierowaniu pracę, jaką będzie wykonywać, a o zakresie tych badań ostatecznie zdecyduje lekarz przeprowadzający badania.
Pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku pracy (art. 229 Kodeksu pracy). Przyjmując pracownika do pracy pracodawca ma zatem obowiązek skierować go najpierw na wstępne badania lekarskie w celu uzyskania przez pracownika orzeczenia o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy na proponowanym pracownikowi stanowisku. Jeśli taka osoba otrzyma orzeczenie lekarskie, z którego będzie wynikać, że istnieją przeciwwskazania do wykonywania przez pracownika pracy na danym stanowisku, zawarcie umowy o pracę na to stanowisko staje się niemożliwe.
Podobnie w trakcie trwania stosunku pracy pracodawca musi kierować pracownika na tzw. okresowe badania lekarskie, które pozwalają kontrolować, czy stan zdrowia pracownika w dalszym ciągu pozwala na jego zatrudnianie na stanowisku, na którym wykonuje pracę.
Profilaktyczne badania lekarskie są przeprowadzane na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę. W takim skierowaniu pracodawca ma obowiązek określić m.in. rodzaj pracy, jaką ma wykonywać zatrudniana czy zatrudniona osoba. Ostateczną decyzję co do zakresu badań podejmuje jednak lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne biorąc pod uwagę stanowisko, jakie ma zajmować przyszły pracownik, oraz występujące na nim zagrożenia dla zdrowia.
Podstawa prawna
- art. 229 Kodeksu pracy,
- art. 39j–39k ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 ze zm.),
- § 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzenia badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. Nr 69, poz. 332 ze zm.).