Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych niepełnosprawność definiuje jako trwałą albo okresową niezdolność wypełniania poszczególnych ról społecznych z powodu stałego lub długotrwałego naruszenia sprawności organizmu, wywołującą niezdolność do pracy. Zatem, aby w myśl przytoczonej ustawy, wypełniać kryteria osoby niepełnosprawnej, posiadane ograniczenia naszego organizmu muszą uniemożliwiać nam pracę.
Niezwykle nieprecyzyjnym a przez to skomplikowanym jest ustalenie, od jakiego stopnia uszkodzenia sprawności organizmu możemy mówić o niepełnosprawności. Przykładowo, osoba bez kończyny dolnej, która nie może się poruszać jest z całą pewnością niepełnosprawną, ale co stanie się, kiedy taka osoba otrzyma najnowszą protezę, która do złudzenia przypominać będzie prawdziwą nogę i sprawnością ruchów przewyższy ją? Oczywiście, uszczerbek na zdrowiu jest taki sam, jednakże zespoły orzekające o niepełnosprawności czasem nie oceniają identycznie osoby, która ma i nie ma protezy…
Powiatowe Zespoły Do Spraw Orzekania O Niepełnosprawności orzekając o sytuacji konkretnej osoby zwracają bowiem uwagę nie tylko na sam fakt istnienia danego schorzenia czy dysfunkcji, ale również na stopień oddziaływania wspomnianej niepełnosprawności na sytuację społeczną, rodzinną, zawodową i jeśli dochodzą do wniosku, że posiadana niepełnosprawność pozwala na wykonywanie pracy, mogą nam stopnia nie przyznać.
Karta Praw Osób Niepełnosprawnych przyjęta przez Sejm w drodze uchwały 01 sierpnia 1997 roku szerzej definiuje pojęcie niepełnosprawności, niejako pozwalając aby posiadane zaburzenie nie tylko uniemożliwiało ale też utrudniało bądź ograniczało codzienne życie. Tym samym, za osobę niepełnosprawną postrzega już nie tylko osobę, która nie jest zdolna na przykład do pracy zawodowej, ale też osobę, która może pracować jednakże posiadane schorzenie jej to utrudnia albo ogranicza.
Niższe opłaty interchange od 2014 roku
Stawki VAT w 2014, 2015 i 2016 roku
Natomiast Konwencja nr 159 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca rehabilitacji zawodowej i zatrudniania osób niepełnosprawnych, która została ratyfikowana przez Polskę w listopadzie 2004 roku osobę niepełnosprawną definiuje jako osobę, której możliwości pozyskania nowego, jak i utrzymania odpowiedniego zatrudnienia oraz awansu zawodowego są znacznie ograniczone wskutek ubytku zdolności umysłowych albo fizycznych. Wspomniana Konwencja nie porusza sposobu ani czasu powstania niepełnosprawności, skupiając się jedynie na tym, czy oraz w jakim stopniu dane schorzenie wpływa na zajmowaną przez osobę niepełnosprawną pozycję na rynku pracy.
Krystyna Sulczewska