Urlopy wypoczynkowe powinny być udzielane pracownikom zgodnie z planem urlopów, jeżeli taki jest tworzony przy uwzględnieniu wniosków pracowników i konieczności zapewnienia normalnego toku pracy zakładu.
Zmiany w terminach rozpoczęcia urlopu mogą być spowodowane przesunięciem terminu urlopu na wniosek pracownika, umotywowany ważnymi przyczynami, lub z powodu szczególnych potrzeb pracodawcy, jeżeli nieobecność pracownika spowodowałaby poważne zakłócenia toku pracy.
Obligatoryjne przesunięcie terminu rozpoczęcia urlopu na późniejszy okres następuje, jeżeli pracownik nie może rozpocząć urlopu w ustalonym terminie.
Przyczynami usprawiedliwiającymi obligatoryjne przesunięcie urlopu jest nieobecność z powodu:
- czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby,
- odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,
- powołania na ćwiczenia wojskowe albo na przeszkolenie wojskowe na czas do 3 miesięcy,
- urlopu macierzyńskiego.
Natomiast część urlopu niewykorzystaną z ww. powodów pracodawca jest zobowiązany udzielić w terminie późniejszym (art. 166 k.p.). Przepis ten wyczerpująco wylicza okoliczności, w których z mocy prawa (bez wniosku pracownika) następuje przerwanie już rozpoczętego urlopu wypoczynkowego. Stąd okoliczności, które nie zostały tu wymienione, np. urlop okolicznościowy lub dni opieki nad dzieckiem nie powodują przerwania urlopu wypoczynkowego.
Dodatkowy urlop dla pracownika - nowelizacja kodeksu pracy >>
Pracodawca może także odwołać pracownika z urlopu. Jednak taka sytuacja następuje tylko wtedy, gdy jego obecności w zakładzie wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu. Pracodawca jest zobowiązany pokryć koszty poniesione przez pracownika, a pozostające w bezpośrednim związku z odwołaniem go z urlopu.