Od początku tego roku obowiązują nowe kwoty dofinansowania do wynagrodzeń osób niepełnosprawnych. Pracodawca posiadający status zakładu pracy chronionej może maksymalnie otrzymać pomoc w wysokości:
• 160 proc. najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności,
• 140 proc. najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,
• 60 proc. najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności.
W przypadku schorzeń szczególnych (choroba psychiczna, upośledzenie umysłowe, epilepsja, osoby niewidome) wysokość dofinansowania zwiększa się o 40 proc. najniższego wynagrodzenia.
Zrównanie wysokości dofinansowania dla otwartego i chronionego rynku pracy przesunięto o kolejny rok. W 2009 r. pracodawcy z otwartego rynku pracy otrzymają dofinansowanie maksymalnie w wysokości 70 proc. kwot przypadających dla zakładów pracy chronionej, a w przypadku pracowników niepełnosprawnych, u których stwierdzono chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe, epilepsję lub niewidomych - 90 proc. kwot przypadających dla zakładów pracy chronionej.
Wysokość dofinansowania do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego nie może przekroczyć u pracodawców wykonujących działalność gospodarczą 75 proc. kosztów płacy (wynagrodzenie brutto oraz finansowane przez pracodawcę obowiązkowe składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe naliczone od tego wynagrodzenia oraz obowiązkowe składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych).Takie ograniczenie skutkuje uszczupleniem źródła finansowania indywidualnych programów rehabilitacji pracowników niepełnosprawnych w zakładach pracy chronionej. Jest to skutek likwidacji możliwości przekazywania nadwyżki przysługującego dofinansowania nad wynagrodzeniem osiąganym na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Rozszerzeniu uległ zakres podmiotowy stosowania pomocy w formie subsydiów płacowych. Pracodawca otrzyma dofinansowanie na wszystkich pracowników niepełnosprawnych bez względu na to, czy mają ustalone prawo do emerytury, czy nie.
Dodatkowo w przypadku pracowników zatrudnionych po 1 stycznia 2009 r. możliwość ubiegania się o dofinansowanie do ich wynagrodzeń uzależniono od osiągnięcia tzw. efektu zachęty. Aby pracodawca mógł uzyskać wsparcie na nowego pracownika, jego zatrudnienie musi spowodować wzrost zatrudnienia ogółem u pracodawcy i wzrost zatrudnienie osób niepełnosprawnych (w porównaniu z przeciętnym zatrudnieniem w okresie poprzedzających 12 miesięcy). Od tej zasady ustawodawca przewidział jednak wyjątki. Przykładowo, nawet pomimo braku wzrostu zatrudnienia, pracodawca otrzyma wsparcie na nowego pracownika, jeżeli jego zatrudnienie nastąpiło w wyniku rozwiązania umowy o pracę z innym pracownikiem za wypowiedzeniem złożonym przez pracownika bądź na mocy porozumienia stron.
Pozytywną zmianą jest odstąpienie od obowiązku składania przez pracodawców rocznych rozliczeń uzyskanej pomocy oraz występowania z wnioskiem o przedłużenie okresu wypłacania dofinansowania na kolejne okresy roczne.
Wydłużeniu uległ ustawowy termin na przekazanie przez PFRON kwoty dofinansowania - z 7 do 14 dni. Jednak w przypadku nieterminowego przekazania przez PFRON kwoty dofinansowania, będą naliczane odsetki w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych.
ZMIENIONA DEFINICJA
Nowymi przepisami zmieniono definicję najniższego wynagrodzenia. Jest nim minimalne wynagrodzenie za pracę obowiązujące w styczniu danego roku, a nie - jak to było dotychczas - minimalne wynagrodzenie z grudnia roku poprzedniego.