Przerwanie urlopu – oznacza sytuację, w której pierwotnie zaplanowany i rozpoczęty przez pracownika urlop nie może być kontynuowany w umówionym terminie. To wyjątek od zasady nieprzerwanego urlopu wypoczynkowego.
Do przerwania urlopu może dojść z przyczyn leżących po stronie pracownika oraz z przyczyn leżących po stronie pracodawcy.
Niewykorzystany urlop przez pracownika może mieć miejsce w następujących sytuacjach – w przypadku:
- czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby, niezależnie od tego, przez jaki okres trwała niezdolność do pracy (usprawiedliwiona nieobecność pracownika musi wystąpić w tym dniu kalendarzowym, który jest dla niego dniem pracy; na pracowniku spoczywa obowiązek udokumentowana przyczyny uniemożliwiającej korzystanie z urlopu wypoczynkowego. Pracownik, który zachoruje w okresie korzystania z urlopu wypoczynkowego i który nie zamierza wykorzystać zwolnienia lekarskiego w celu przedłużenia tego urlopu, nie ma obowiązku dostarczenia pracodawcy zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego jego niezdolność do pracy w okresie korzystania z urlopu wypoczynkowego);
- odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,
- odbywania ćwiczeń wojskowych albo przeszkolenia wojskowego przez czas do 3 miesięcy,
- urlopu macierzyńskiego (w orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się także, że pracodawca nie ma też podstaw prawnych do udzielenia pracownicy urlopu wypoczynkowego w okresie urlopu wychowawczego, gdy pracownica nie wykorzystała z powodu choroby części urlopu wypoczynkowego, udzielonego jej bezpośrednio po zakończeniu urlopu macierzyńskiego i rozpoczęła urlop wychowawczy, chociażby zwolnienie lekarskie obejmowało część okresu urlopu wypoczynkowego i część urlopu wychowawczego; urlop wypoczynkowy może być wykorzystany dopiero po zakończeniu urlopu wychowawczego).
Katalog powyższych przyczyn ma charakter zamknięty.
Niewykorzystaną część urlopu pracodawca ma obowiązek udzielić w późniejszym terminie, w miarę możliwości do końca roku, w którym pracownik nabył do niego prawo, najpóźniej zaś do 30 września następnego roku kalendarzowego. Termin ten zasadniczo powinien być wspólnie ustalony przez obie strony stosunku pracy.
Do przerwania urlopu może dojść również z inicjatywy pracodawcy. Może mieć to miejsce tylko, gdy obecności pracownika w zakładzie wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu. To pracodawca jest jedynie władny do oceny, że takie okoliczności rzeczywiście istnieją. Nie ma też obowiązku informować pracownika o przyczynach jego odwołania, a pracownik musi się takiemu poleceniu podporządkować.
Pracodawca jest zobowiązany udzielić urlopu w terminie późniejszym oraz pokryć koszty poniesione przez pracownika w bezpośrednim związku z odwołaniem go z urlopu.