Osoba prawna – w praktyce i doktrynie osobę prawną definiuje się jako trwałe zespolenie ludzi i środków materialnych w celu realizacji określonych zadań, wyodrębnione w postaci jednostki organizacyjnej, wyposażonej przez prawo w osobowość prawną, czyli zdolność do samodzielnego występowania w obrocie prawnym w charakterze podmiotu praw i obowiązków. Osoba prawna ma wówczas atrybuty osoby fizycznej, tj. posiada zdolność prawną i zdolność do czynności prawnej.
Wśród osób prawnych wyróżniamy przede wszystkim:
- Skarb Państwa,
- spółki kapitałowe: akcyjną i z o.o. (nie zaś spółkę cywilną oraz spółki osobowe: jawną, partnerską, komandytową, komandytowo-akcyjną),
- spółdzielnie,
- przedsiębiorstwa państwowe,
- jednostki samorządu terytorialnego: gminę, powiat, województwo,
- kościół i poszczególne jego jednostki organizacyjne – jak diecezje, parafie,
- wyższe uczelnie,
- fundacje,
- partie polityczne,
- związki zawodowe.
Osoba prawna niekiedy mylnie jest utożsamiana z przedsiębiorcą, zakładem pracy lub pracodawcą. Nie są to pojęcia tożsame. Nie mogą być tworzone nowe rodzaje osób prawnych poza wymienionymi w przepisach. Osoby prawne działają przez swoje organy. Z reguły jednostki uzyskują osobowość prawną z chwilą wpisu do właściwego rejestru (najczęściej do Krajowego Rejestru Sądowego). Wpisy są jawne.
W obrocie prawnym występują też jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, ale wyposażone w zdolność prawną oraz zdolność do czynności prawnych (np. spółki jawne).