Państwa postępowanie było prawidłowe. Jeżeli z oświadczenia zleceniobiorcy wynika, że jest to jego jedyne źródło utrzymania, to zajęciu podlega połowa przysługującego mu wynagrodzenia do wypłaty. Szczegóły w uzasadnieniu.
Do świadczeń powtarzających się, których celem jest zapewnienie utrzymania, należy stosować regulacje Kodeksu pracy w zakresie egzekucji z wynagrodzenia za pracę, w szczególności przepisy dotyczące granic potrącenia (art. 833 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego w zw. z art. 87 § 3 Kodeksu pracy).
Świadczeniami powtarzającymi się są świadczenia wypłacane dłużnikowi okresowo w regularnych odstępach czasu (np. regularna wypłata wynagrodzenia za wykonanie zlecenia). Bez znaczenia pozostaje częstotliwość tych wypłat. Mogą to być okresy miesięczne, kwartalne lub roczne. Aby dane świadczenie mogło służyć zapewnieniu utrzymania, musi być świadczeniem przynoszącym dłużnikowi określoną korzyść majątkową, pozwalającą na nabywanie dóbr i korzystanie z usług. Może to być świadczenie wypłacane w formie pieniężnej lub udzielone w formie rzeczowej.
Należy zatem uznać, że wynagrodzenie otrzymywane przez zleceniobiorcę w ramach umowy zlecenia jest świadczeniem powtarzającym się. Z przedstawionej sytuacji wynika, że jest ono wypłacane periodycznie (co miesiąc) i jest jedynym źródłem utrzymania dłużnika. Na rzecz innych świadczeń niż należności alimentacyjne potrącenie nie może w sumie przekraczać połowy wynagrodzenia. Jeżeli wraz z tymi należnościami byłyby egzekwowane również alimenty, to potrącenia nie mogą w sumie przekroczyć 3/5 wynagrodzenia.
PRZYKŁAD
Janusz K. wykonuje umowę zlecenia, z której miesięcznie otrzymuje 4000 zł netto. Zleceniobiorca ma zaległości z tytułu niespłaconego kredytu na kwotę 20 000 zł oraz jest zobowiązany do płacenia alimentów na dzieci w wysokości 1500 zł miesięcznie. Obie wierzytelności są egzekwowane przez komornika. Na zaspokojenie należności z obu tytułów zleceniodawca będzie mógł potrącić 3/5 wynagrodzenia, tj. 2400 zł. Z tej kwoty 1500 zł powinien przekazać na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych, a 900 zł na spłatę kredytu.
Podstawa prawna:
- art. 833 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego,
- art. 87 § 3 Kodeksu pracy.