Powyższe stanowisko oznacza, że pracodawca wypłacając pracownikowi pozasądową umowną rekompensatę pieniężną z tytułu rozwiązania stosunku pracy powinien uznać takie świadczenia za przychód podlegający opodatkowaniu.
Stan faktyczny
Wnioskodawczyni w dniu 28.03.2010 r. zawarła umowę o pracę z dniem rozpoczęcia wykonywania pracy wyznaczonym na 01.05.2010 r. Jednakże spółka postanowiła rozwiązać umowę o pracę. Podpisano porozumienie o rozwiązaniu umowy o pracę na mocy porozumienia stron w dniu 20.04.2010 r. Zgodnie z artykułem 3 porozumienia spółka wypłaciła rekompensatę w wysokości 22 500 PLN (słownie: dwadzieścia dwa tysiące pięćset złotych) oraz dodatkowo jednorazową rekompensatę w wysokości 10 000 PLN (słownie: dziesięć tysięcy złotych).
(...) Czy wypłaty rekompensaty z tytułu rozwiązania umowy o pracę są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych (...)?
Uzasadnienie
(...) Podstawowym warunkiem zwolnienia świadczenia od opodatkowania na podstawie wyżej przytoczonego art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest jego odszkodowawczy charakter. Świadczenie w postaci rekompensaty, które Wnioskodawczyni otrzymała od spółki, nie posiada cech odszkodowania, nie odnosi się bowiem do poniesionej szkody, tj. doznania uszczerbku w posiadanym majątku. Stanowi ono bowiem rekompensatę wypłaconą na podstawie postanowienia umownego, do której nie może mieć zastosowania powołany przepis, który zwalnia od podatku jedynie takie odszkodowania, które nie stanowią ekonomicznego przysporzenia ponad stan majątkowy, będący w posiadaniu podatnika przed ich wypłatą (...).
(...) Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Mając na uwadze wyżej przywołane uregulowania prawne należy zaznaczyć, że przepis art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia jedynie przykładowo przychody ze stosunku pracy. Świadczy o tym użycie słowa „w szczególności” co oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Oznacza to, że przychodami ze stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.
Jak zaznaczyła Wnioskodawczyni w przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanie faktycznym, otrzymała w wyniku zawartego porozumienia ze spółką, z którą zawarła umowę o pracę, rekompensatę finansową. Kwota wypłacona Wnioskodawczyni wynika zatem jedynie z ustaleń zawartych pomiędzy stronami porozumienia, ma charakter czysto umowny, a jej wysokość uwzględnia interesy obu stron. Kwota ta ma więc rekompensować Wnioskodawczyni utracone przez nią, w wyniku rozwiązania umowy o pracę, spodziewane korzyści w postaci wynagrodzenia za pracę.
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że wypłacone kwoty rekompensaty, nie stanowiły odszkodowań, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 i pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym rekompensata podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (...).