Wynagrodzenie za czas zwolnienia od pracy na czas realizacji funkcji społecznego inspektora pracy muszą Państwo obliczyć na zasadach ustalonych dla wynagrodzenia urlopowego, z tym że zmienne składniki należy przyjmować z miesiąca, w którym przypadnie zwolnienie. Nie mają Państwo obowiązku zawierać umowy określającej wymiar zwolnienia od pracy, a jej ewentualne zawarcie może nastąpić w wybranej przez Państwa formie, np. pisemnej. Wynagrodzenia za czas zwolnienia od pracy należy wliczać do podstawy wynagrodzenia rocznego.
UZASADNIENIE
Społeczna inspekcja pracy jest służbą społeczną pełnioną przez pracowników. Ma na celu zapewnienie przez zakład pracy bezpiecznych i higienicznych warunków pracy oraz ochronę uprawnień pracowniczych wynikających z przepisów prawa pracy. Jest ona zatem powołana do reprezentowania i ochrony interesów wszystkich pracowników zatrudnionych w danym zakładzie pracy (art. 1–2 ustawy o społecznej inspekcji pracy).
Społeczni inspektorzy pracy, realizując swoje zadania i uprawnienia, powinni działać poza godzinami pracy. Jeśli jednak istnieje taka konieczność, to w drodze wyjątku mogą wykonywać swoje czynności w godzinach pracy. W takim przypadku nie ma przeciwwskazań, aby pracodawca w porozumieniu ze związkiem zawodowym (jako podmiotem kierującym społeczną inspekcją pracy) ustalił czas niezbędny do wykonywania przez społecznego inspektora pracy przypisanych mu czynności, np. 15 godzin w miesiącu, co pomniejszy czas pracy tego pracownika w danym miesiącu o taką liczbę godzin. Takie porozumienie może być zawarte w formie pisemnej, ale nie musi.
Bez względu na formę zawarcia porozumienia w sprawie wymiaru zwolnienia od pracy na czas pełnienia funkcji społecznego inspektora pracy, za czas niewypracowany w związku z pełnieniem takich czynności społeczny inspektor pracy zachowuje prawo do wynagrodzenia. Wysokość wynagrodzenia za czas takiego zwolnienia od pracy należy obliczać zgodnie z zasadami obowiązującymi przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy, z tym że zmienne składniki wynagrodzenia ustalane w przeciętnej wysokości (np. premie, prowizje, wynagrodzenie określone stawką godzinową) obliczamy z miesiąca, w którym przypadło zwolnienie od pracy.
PRZYKŁAD
Społeczny inspektor pracy jest wynagradzany miesięczną stawką zasadniczą w wysokości 3000 zł oraz prowizją w wysokości 1,5% utargu (która w lipcu 2010 r. wyniosła 1750 zł). W lipcu 2010 r. korzystał ze zwolnienia od pracy na wykonywanie czynności związanych z pełnioną funkcją w wymiarze 15 godzin. Za ten miesiąc pracownik otrzyma zatem pełne wynagrodzenie zasadnicze, czyli 3000 zł – jest to wynagrodzenie zarówno za czas pracy, jak i czas zwolnienia. Ponadto pracownik otrzyma prowizję od sprzedaży w wysokości 1750 zł (za czas pracy) oraz dopłatę do prowizji za czas zwolnienia, której wysokość pracodawca ustala dzieląc uzyskaną w tym miesiącu prowizję przez wymiar czasu pracy, a następnie mnożąc tak uzyskany wynik przez liczbę godzin zwolnienia:
1750 zł : 176 godz. = 9,94 zł,
9,94 zł x 15 godz. = 149,10 zł.
Zatem za lipiec 2010 r. pracownik otrzyma łącznie 4899,10 zł (3000 zł + 1750 zł + 149,10 zł).
Analizując orzecznictwo Sądu Najwyższego należy uznać, że wynagrodzenie za czas nieobecności w pracy w związku z pełnieniem funkcji społecznego inspektora pracy należy wliczyć do podstawy dodatkowego wynagrodzenia rocznego. Mimo że nie jest to wynagrodzenie za wykonywanie pracy, lecz za czas nieobecności, zadania, które pracownik podczas niej wykonuje, są zadaniami na rzecz pracowników firmy oraz są związane z działalnością pracodawcy. Potwierdza to wyrok Sądu Najwyższego z 11 maja 2010 r. (II PZP 3/10) oraz wyrok Sądu Najwyższego z 13 grudnia 2005 r. (II PZP 9/05, OSNP 2006/7–8/109).
Podstawa prawna
- art. 1–2, art. 4, art. 15 ust. 1–2 ustawy z 24 czerwca 1983 r. o społecznej inspekcji pracy (Dz.U. Nr 35, poz. 163 ze zm.),
- § 5 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. Nr 62, poz. 289 ze zm.),
- art. 4 ust. 1 ustawy z 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz.U. Nr 160, poz. 1080 ze zm.),
- § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz.U. Nr 2, poz. 14 ze zm.).