Art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, zwalnia z podatku dochodowego od osób fizycznych wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł. Jeżeli wartość tych świadczeń przekracza rzeczoną kwotę, podatnik obowiązany jest uiścić podatek od nadwyżki.
Polecamy książkę: Kodeks pracy 2017 Praktyczny komentarz z przykładami
Limit w kwocie 380 zł, do którego można skorzystać z przedmiotowego zwolnienia, jest wspólny dla wszystkich świadczeń wypłacanych w danym roku kalendarzowym ze środków ZFŚS oraz funduszy związkowych. Ponadto jest on niezależny od liczby stosunków pracy, w których pozostaje pracownik, jak i liczby pracodawców oraz związków zawodowych wypłacających świadczenia związane z działalnością socjalną. Pogląd ten podzielają organy podatkowe. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w Interpretacji Indywidualnej z dnia 10 lutego 2011 r., nr ITPB2/415-944/09/TJ, stwierdził, iż „limit zwolnienia ustalony przez ustawodawcę w kwocie 380 zł jest jeden i dotyczy wszystkich świadczeń wypłacanych w danym roku z funduszy socjalnych i funduszy związków zawodowych, niezależnie od tego w ilu zakładach dany pracownik jest zatrudniony i od ilu podmiotów uprawnionych (pracodawców i związków zawodowych) otrzymuje świadczenia z ww. funduszy”.
Zobacz: Zatrudnienie
Przepisy nie nakładają na podmioty wypłacające świadczenia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy, obowiązku monitorowania, czy pracownik uzyskał już w roku podatkowym z innych źródeł świadczenia socjalne o wartości przekraczającej limit 380 zł. Ponadto pracownik nie został zobowiązany do składania podmiotom wypłacającym przedmiotowe świadczenia oświadczenia w przedmiocie wykorzystania limitu zwolnienia. W związku z tym podmiot wypłacający świadczenia socjalne określone w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy ma obowiązek kontrolować wyłącznie wartość wypłacanych przez siebie świadczeń i opodatkować je jedynie w przypadku, gdy ich wartość przekracza kwotę 380 zł.
Podmiotem zobowiązanym do kontroli wykorzystania limitu 380 zł w roku podatkowym jest pracownik. W razie stwierdzenia jego przekroczenia winien on nadwyżkę tych świadczeń opodatkować w zeznaniu rocznym.
Zobacz: Wskaźniki i stawki