Zatrudniony u Państwa pracownik ma prawo do wynagrodzenia za czas choroby od pierwszego dnia zwolnienia lekarskiego. Podstawą wymiaru przysługującego pracownikowi wynagrodzenia chorobowego jest uzupełnione wynagrodzenie za lipiec 2009 r.
UZASADNIENIE
Osoba, która ma co najmniej 10-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego lub ubezpieczenia społecznego (przed 1 stycznia 1999 r.), w trakcie podlegania kolejnemu obowiązkowemu ubezpieczeniu chorobowemu ma prawo do wynagrodzenia chorobowego/zasiłku chorobowego bez okresu wyczekiwania. Oznacza to, że osoba zatrudniona z 10-letnim stażem pracy na umowę o pracę ma prawo do świadczeń z tytułu choroby od pierwszego dnia zwolnienia lekarskiego. Zatem pracownik ma prawo do wynagrodzenia chorobowego, mimo że choroba powstała przed upływem 30 dni podlegania ubezpieczeniu chorobowemu z tytułu aktualnego zatrudnienia.
Jeżeli stosunek pracy nie został nawiązany od pierwszego dnia miesiąca (tj. pierwszy miesiąc jest niepełnym kalendarzowym miesiącem zatrudnienia), a choroba powstała w miesiącu następnym, obowiązuje specyficzna zasada ustalania podstawy wymiaru świadczenia przysługującego za czas choroby (tj. wynagrodzenia/zasiłku). W tym przypadku podstawę wymiaru świadczenia chorobowego stanowi wynagrodzenie za pełny kalendarzowy miesiąc zatrudnienia (a więc za miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy) po uzupełnieniu.
Jeżeli pracownikowi przysługuje wynagrodzenie w stałej miesięcznej wysokości, podstawę wymiaru zasiłku stanowi określona w umowie o pracę lub w innym akcie, na podstawie którego powstał stosunek pracy, kwota pełnego miesięcznego przychodu pracownika pomniejszonego o pełną kwotę miesięcznych składek na ubezpieczenia społeczne, która zostałaby potrącona z wynagrodzenia pracownika, gdyby przepracował cały miesiąc.
Sposób ustalenia kwoty pełnego wynagrodzenia zmiennego (uzupełnienia wynagrodzenia) zależy od tego, czy pracownik osiągnął w tym miesiącu wynagrodzenie. Jeżeli pracownik przepracował chociaż jeden dzień i otrzymał wynagrodzenie, to wypłacone wynagrodzenie płatnik powinien podzielić przez liczbę dni roboczych, w których zostało ono osiągnięte, a następnie pomnożyć przez liczbę dni, które pracownik miał obowiązek w tym miesiącu przepracować.
PRZYKŁAD
Pracownik zatrudniony od 22 czerwca 2009 r., ze zmiennym wynagrodzeniem, zachorował 29 lipca 2009 r. Pracownik otrzymał zwolnienie lekarskie na 9 dni, czyli od 29 lipca do 6 sierpnia 2009 r. W lipcu przepracował 20 dni, a miał obowiązek przepracować 23 dni. Przychód pracownika za przepracowane 20 dni wyniósł 2000,50 zł, tj. po pomniejszeniu o składki finansowane przez pracownika – 1726,23 zł. Wynagrodzenie, które pracownik osiągnąłby, gdyby przepracował wszystkie dni robocze, wynosi 1985,16 zł, zgodnie z wyliczeniem:
1726,23 zł : 20 x 23 dni = 1985,16 zł.
Podstawą wymiaru świadczenia chorobowego dla pracownika jest w tym przypadku kwota 1588,13 zł:
1985,16 zł x 80% = 1588,13 zł.
Jeżeli pracownik, który otrzymuje wynagrodzenie zmienne, zachorował przed upływem pierwszego kalendarzowego miesiąca zatrudnienia i nie otrzymał w tym miesiącu żadnego wynagrodzenia, jako podstawę wymiaru świadczenia chorobowego należy przyjąć kwotę przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia wypłaconego za ten miesiąc pracownikom zatrudnionym na takim samym lub podobnym stanowisku pracy u pracodawcy, u którego przysługuje wynagrodzenie za czas choroby lub zasiłek chorobowy.
Jeżeli pracownik otrzymuje wynagrodzenie stałe miesięczne oraz składniki wynagrodzenia w wysokości zmiennej (np. premię uwzględnianą w podstawie wymiaru zasiłku), to w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego należy uwzględnić wynagrodzenie stałe miesięczne w wysokości wynikającej z umowy o pracę lub innego aktu nawiązującego stosunek pracy, zaś zmienne składniki wynagrodzenia uzupełnić według podanych wyżej zasad.
Podstawa prawna
- art. 4 ust. 1 pkt 1, ust. 3 pkt 3, art. 37 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.).