Tak. Może Pan udowodnić okres zatrudnienia w zlikwidowanym zakładzie pracy na podstawie zeznań świadków, ale za okresy zatrudnienia przypadające przed 14 listopada 1991 r.
Możliwość ustalenia i wypłaty świadczenia emerytalnego dopiero po zgromadzeniu dokumentów niezbędnych do ustalenia tego prawa przewiduje art. 100 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Natomiast jeżeli pracownik wykaże, że nie ma możliwości przedstawienia stosownych dokumentów oraz zaświadczeń z zakładu pracy, np. z powodu zniszczenia całej dokumentacji kadrowo-płacowej pracowników, okresy zatrudnienia mogą być udowodnione zeznaniami świadka (rozporządzenie Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń – DzU nr 10, poz. 49 ze zm.).
Świadkowie mogą złożyć zeznania w formie pisemnej lub ustnie do protokołu w organie rentowym albo u pracodawcy uprawnionego do przyjmowania wniosków o emerytury.
Własnoręczność podpisu świadka powinna być potwierdzona przez zakład pracy zatrudniający świadka albo przez samego zainteresowanego, oddział ZUS, inspektorat lub punkt informacyjny ZUS albo przez organ administracji państwowej stopnia podstawowego. Jednak zeznaniami świadków mogą być jedynie udokumentowane okresy składkowe do 14 grudnia 1991 r.
O ile okresy zatrudnienia do 14 listopada 1991 r. mogą być udowodnione wiarygodnymi zeznaniami świadków, o tyle przyjęcie dowodów z zeznań świadków co do uzyskiwanych wynagrodzeń w celu ustalenia podstawy wymiaru świadczenia nie jest możliwe. W tej sytuacji Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyjmie do podstawy ustalenia emerytury minimalne wynagrodzenie obowiązujące w okresie zatrudnienia w tym nieistniejącym już zakładzie.