Podnoszenie kwalifikacji zawodowych
Jedną z najważniejszych zasad kodeksu pacy jest uprawnienie pracownika do podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Zgodnie z art. 17 kodeksu pracy pracodawca jest obowiązany ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Ranga tego zapisu została podwyższona poprzez art. 94 pkt. 6 kodeksu pracy, który jest powtórzeniem treści wcześniej powołanego artykułu.
Pod pojęciem podnoszenia kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą.
Procedura uzyskania zgody pracodawcy na podnoszenie kwalifikacji zawodowych
Pracownik występuje na piśmie o zgodę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Wskazuje cel i formę szkolenia, przyjęty czas trwania szkolenia, przewidywany termin rozpoczęcia oraz zakończenia oraz inne ważne informacje opisujące przebieg nauki. Wniosek taki powinien być dostarczony do kadr. Pracodawca pisemnie odpowiada na wniosek. W sytuacji wyrażenia zgody, zgodnie z art. 1031-1035 kodeksu pracy zostaje sporządzona umowa szkoleniowa. Umowa powinna zawierać prawa i obowiązki pracodawcy i pracownika w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych. Umowa szkoleniowa nie może zawierać postanowień mniej korzystnych dla pracownika niż przepisy niniejszego rozdziału.
WAŻNE!
Nie ma obowiązku zawarcia umowy szkoleniowej, jeżeli pracodawca nie zamierza zobowiązać pracownika do pozostawania w zatrudnieniu po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych.
Uprawnienia pracownika
Pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe przysługują:
- urlop szkoleniowy,
- zwolnienie z całości lub części dnia pracy, na czas niezbędny, by punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia oraz na czas ich trwania.
Za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. Urlopu szkoleniowego udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy.
Wymiar urlopu szkoleniowego
- 6 dni – dla pracownika przystępującego do egzaminów eksternistycznych,
- 6 dni – dla pracownika przystępującego do egzaminu maturalnego,
- 6 dni – dla pracownika przystępującego do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe,
- 21 dni w ostatnim roku studiów – na przygotowanie pracy dyplomowej oraz przygotowanie się i przystąpienie do egzaminu dyplomowego.
Zobacz serwis: Urlopy
WAŻNE!
Pracodawca może przyznać pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie.
Zwrot kosztów pracodawcy
Należy pamiętać, iż każdy pracownik, który nie wywiąże się z obowiązków zawartych umowie szkoleniowej zobowiązany jest do zwrotu otrzymanych od pracodawcy świadczeń.
Pracodawca może domagać się zwrotu świadczeń w sytuacji gdy pracownik nie podejmie, przerwie bądź nie ukończy w ustalonym terminie kursu bądź szkolenia. Zwrot świadczeń pracodawcy obowiązuje również w sytuacji gdy pracodawca rozwiąże stosunek pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika, w trakcie podnoszenie kwalifikacji zawodowych lub po jego ukończeniu, w terminie określonym w umowie szkoleniowej, nie dłuższym niż 3 lata.
Pracownik zobowiązany będzie do zwrotu otrzymanych świadczeń również gdy rozwiąże stosunek pracy za wypowiedzeniem. Wyjątkiem jest wypowiedzenie umowy o pracę z powodu mobbingu stosowanego przez pracodawcę lub w sytuacji gdy zostanie wydane orzeczenie lekarskie stwierdzające szkodliwy wpływ wykonywanej pracy na zdrowie pracownika, a pracodawca nie przeniesie go w terminie wskazanym w orzeczeniu lekarskim do innej pracy, odpowiedniej ze względu na stan jego zdrowia i kwalifikacje zawodowe lub gdy pracodawca dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków wobec pracownika.
Zwrotu świadczeń należy dokonać w wysokości proporcjonalnej do okresu zatrudnienia po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych lub okresu zatrudnienia w czasie ich podnoszenia.