Urlopu udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy (w omawianym przypadku będą to poniedziałek, wtorek i czwartek), lecz w wymiarze godzinowym, odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy pracownika w danym dniu z zastosowaniem przeliczenia jednego dnia na 8 godzin. Zasadę zachowania ciągłości minimum 14 dni kalendarzowych wypoczynku stosuje się natomiast przy podziale urlopu na części na wniosek pracownika. Przestrzegając tej zasady, należy udzielić pracownikowi 6 dni urlopu (dwa poniedziałki, dwa wtorki i dwa czwartki, przypadające w dwóch następujących po sobie tygodniach).
Podstawowa zasada dotycząca udzielania urlopów została zapisana w art. 1542 § 2 k.p. Głosi ona, że urlopu udziela się w te dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w wymiarze godzinowym, odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy pracownika w danym dniu. W przypadku zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy urlop powinien więc przypadać tylko w te dni, w których świadczy on pracę. Jak już wspomniano wcześniej, urlop pracownika zawsze powinien przypadać w poniedziałki, wtorki i czwartki, które są jego dniami pracy.
Poza udzielaniem urlopu w odpowiednim dniu ważne jest również prawidłowe przeliczenie dni urlopu na godziny pracy. W myśl art. 1542 § 2 k.p. przy udzielaniu urlopu jeden dzień odpowiada 8 godzinom pracy. Zatrudnionemu na 1/2 etatu przysługuje zatem 80 godzin urlopu w ciągu danego roku (10 dni x 8 godz. = 80 godz.). Czas pracy pracownika w poszczególnych dniach jest różny i wynosi: w poniedziałek – 7 godzin, we wtorek – 5 godzin, w czwartek – 8 godzin na dobę (razem 20 godzin). Jeśli w takim tygodniu pracownik skorzysta z urlopu, to roczna pula urlopu wypoczynkowego zmniejszy się o 2,5 dnia urlopu. Kalkulacja ta jest wynikiem działania: 20 godz. : 8 godz. = 2,5 dnia. Jeśli pracownik wykorzysta jednorazowo cały urlop, to okres jego nieobecności w pracy może wynieść 4 tygodnie (20 godzin x 4 = 80 godz.; 2,5 dnia x 4 tygodnie = 10 dni).
Gdyby pracownik nie zamierzał wykorzystać od razu całego urlopu i chciał go podzielić na części, to należy pamiętać, że co najmniej jedna część wypoczynku powinna trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych (art. 162 k.p.). Do zachowania tej reguły wystarczające będzie udzielenie pracownikowi 6 dni urlopu w dwa kolejne poniedziałki, wtorki i czwartki.