Pracownikowi, o którym mowa w pytaniu, przysługuje urlop za dziewięć miesięcy pracy w niepełnym wymiarze, co daje mu 120 godzin urlopu wypoczynkowego.
Każdemu pracownikowi, świadczącemu pracę na podstawie stosunku pracy, przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego. Pracownik nie może zrzec się prawa do urlopu, co oznacza, że złożenie oświadczenia przez pracownika, w którym zrzeka się prawa do urlopu wypoczynkowego za dany rok, jest z mocy prawa nieważne. Urlop musi być udzielony pracownikowi w naturze.
Pracodawca powinien po przyjęciu pracownika do pracy od razu przekazać mu informację o tym, do ilu godzin urlopu wypoczynkowego ma on prawo w okresie zatrudnienia.
Wymiar urlopu wypoczynkowego dla tych pracowników, którzy są zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy, należy ustalać zgodnie z zasadami określonymi w art. 154 § 2 k.p. Za podstawę przyjmuje się wymiar określony dla pełnozatrudnionego, a więc 20 lub 26 dni roboczych, a następnie urlop przelicza się na wymiar zatrudnienia. Niepełny dzień urlopu zaokrąglamy do pełnego dnia. Należy zaznaczyć, że wymiar urlopu pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy nie powoduje faktycznego skrócenia okresu wypoczynku takiego pracownika.
Ponieważ także pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy urlopu udziela się w godzinach, wymiar urlopu, który przysługuje pracownikowi za cały rok kalendarzowy, również przelicza się na godziny.
Jeden dzień urlopu wypoczynkowego odpowiada ośmiu godzinom pracy.
Urlopu wypoczynkowego udziela się pracownikowi w dni, które są dla niego dniami pracy zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy.
Od tej zasady jest jeden wyjątek, określony w art. 1542 § 4 k.p. Jak z niego wynika, urlopu można udzielić na część dobowego wymiaru czasu pracy, gdy pozostał mu do wykorzystania urlop w wymiarze niższym niż zaplanowany w danej dobie czas pracy – np. na dwie godziny pracownikowi, który w grafiku ma zaplanowane osiem godzin pracy w danym dniu
Podstawa prawna
- Art. 154 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy – t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94; ost. zm. Dz.U. z 2010 r. nr 254, poz. 1700.