Pracownikowi zatrudnionemu na część etatu przysługują zawsze 4 dni urlopu na żądanie.
Według art. 1672 k.p. istotą i celem urlopu na żądanie jest danie pracownikowi możliwości skorzystania z prawa do urlopu bez wcześniejszego uzgadniania terminu tego urlopu z pracodawcą. W związku z tym zasady udzielania urlopu na żądanie odbiegają od ogólnych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego. Oznacza to, że 4 dni urlopu na żądanie nie zawsze będą oznaczały 32 godziny (4 dni x 8 godzin). Urlop na żądanie jest urlopem udzielanym na szczególnych zasadach, którego cel jest zbliżony do celu tzw. urlopów okolicznościowych. Różnica polega na tym, że jego udzielenie nie jest uzależnione od istnienia jakichś szczególnych okoliczności określonych przepisami prawa. W sytuacji urlopu na żądanie pracownik ma po prostu uprawnienie do 4 dni wolnych w roku, nie uzgadniając wcześniej z pracodawcą tych dni. Oczywiście w takiej sytuacji brak jest podstaw prawnych do obniżenia wymiaru urlopu na żądanie pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy.
W związku z tym, że pracownikowi zatrudnionemu w wymiarze 1/4 etatu przysługują również 4 dni urlopu na żądanie, to udzielanie pracownikowi urlopu na żądanie powinno odbywać się w następujący sposób.
Jeśli pracownik wykonuje pracę w wymiarze 2 godzin dziennie i informuje pracodawcę, że chce 2 dni urlopu na żądanie, to, udzielając mu tego urlopu, z jego puli urlopowej pracodawca odpisuje tyle godzin, ile pracownik miał przez te 2 dni przepracować, czyli w tym przypadku 4 godziny (2 dni x 2 godziny). Pracownik ten do końca roku kalendarzowego będzie miał prawo jeszcze do 2 dni urlopu na żądanie, ale 1 dzień tego urlopu będzie odpowiadał tylu godzinom pracy, ile w dniu żądania o urlop, zgodnie z harmonogramem pracy, pracownik miałby pracować.
Podstawa prawna
- art. 1672 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (j.t. dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn.zm.)