Cały czas prowadzenia pojazdu w podróży służbowej jest czasem pracy dla pracownika kierującego pojazdem na polecenie pracodawcy. Dla pracowników pasażerów czas dojazdu co do zasady nie jest czasem pracy, chyba że przypada w normalnych godzinach ich pracy.
Zgodnie z kodeksową definicją czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy (art. 128 § 1 k.p.). Natomiast podróżą służbową jest wykonywanie na plecenie pracodawcy zadań służbowych poza miejscowością, w której ma siedzibę pracodawca lub poza stałym miejscem pracy pracownika (art. 775 § 1 k.p.).
Jeśli podróż służbowa odbywana jest na polecenie pracodawcy samochodem służbowym, to czas przejazdu jest czasem pracy dla pracownika, który kieruje na polecenie pracodawcy tym samochodem. Przykładowo, pracodawca wysyła w podróż służbową pracowników zatrudnionych w podstawowym systemie czasu pracy, pracujących od 8.00 do 16.00. Jednemu z nich, obok wykonania zadania służbowego na miejscu, polecił także prowadzenie samochodu. Pracownicy rozpoczęli podróż o godzinie 5.00, na miejsce zaś dojechali na godzinę 8.30, po czym przystąpili do wykonywania poleconych przez pracodawcę zadań, które zakończyli o godzinie 16.00. Wtedy też wsiedli do samochodu i odbyli podróż powrotną, która zakończyła się o godzinie 19.30. W związku z tym czasem pracy pracownika kierującego pojazdem jest cały czas podróży służbowej (podróż oraz wykonywanie zadań służbowych). Czas pracy tego pracownika w dniu podróży służbowej objął zatem 14,5 godziny (3 godz. przejazdu + 8 godz. pracy + 3,5 godz. przejazdu). Pracownik za 6,5 godziny czasu pracy w tym dniu powinien otrzymać, obok zwykłego wynagrodzenia, dodatek z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych lub czas wolny.
Natomiast dla pracowników, którzy odbywają podróż służbową jako pasażerowie, czas przejazdu nie jest czasem pracy, chyba że przypada w harmonogramowych godzinach pracy tych pracowników. W związku z tym w przypadku pracowników pasażerów z powyższego przykładu czas dojazdu będzie czasem pracy tylko w tym czasie, który przypadał w ich normalnych godzinach pracy, czyli między 8.00 a 8.30.
Natomiast to, czy dany okres zaliczymy do czasu pracy pracownika czy też nie, nie ma wpływu na rozliczenie diet pracownika. Diety wypłaca się bowiem za cały czas podróży służbowej, czyli zarówno za czas pracy w podróży służbowej, jak i za czas przejazdów czy innych czynności. Zgodnie z obowiązującymi przepisami są one wypłacane za cały czas od rozpoczęcia do zakończenia podróży służbowej, czyli od wyjazdu do powrotu z tej podróży (§ 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju – DzU nr 236, poz. 1990 ze zm.).