Jedną z przyczyn wypadku przy pracy bądź jego bezpośrednią przyczyną mogła być zła organizacja czasu pracy pracownika. Należy pamiętać o wielu zasadach obowiązujących pracodawców w zakresie czasu pracy. Nieudzielenie pracownikom należnych dobowych bądź tygodniowych odpoczynków, jak również przekroczenie ustalonej normy godzin nadliczbowych może być przyczyną wypadku przy pracy.
UZASADNIENIE
Na sprawne funkcjonowanie organizmu człowieka ma wpływ wiele czynników, a przemęczenie pracownika z powodu nadmiernej ilości pracy i brak odpoczynku powoduje spadek jego koncentracji podczas pracy, a co za tym idzie – zwiększa się ryzyko wystąpienia wypadku przy pracy. Pracodawca ma obowiązek ustalenia systemów i rozkładów czasu pracy, okresów rozliczeniowych czasu pracy. Musi też przestrzegać udzielania należnych pracownikom odpoczynków dobowych i tygodniowych, rzetelnie ewidencjonować czas pracy pracowników w imiennych kartach czasu pracy oraz przestrzegać zasad dotyczących udzielania urlopów wypoczynkowych.
W Kodeksie pracy określone są podstawowe zasady dotyczące czasu pracy pracowników wykonujących pracę na terenie zakładu pracy. Należy pamiętać, że przyczyną wypadku przy pracy związaną bezpośrednio z czasem pracy i niewłaściwym funkcjonowaniem człowieka w środowisku pracy jest niestosowanie się pracodawcy do przestrzegania zasad udzielania urlopów wypoczynkowych.
Podstawową zasadą w obowiązującym prawie jest przestrzeganie przez pracodawcę zasady stosowania normy czasu pracy: czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy. Zasada ta nie ma zastosowania do okresu rozliczeniowego w rolnictwie i hodowli, przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób, a także w zakresie dobowego wymiaru czasu w systemach czasu pracy, tj. równoważnym przy dozorze urządzeń, pilnowaniu mienia, ruchu ciągłym oraz przy systemie skróconego tygodnia pracy i przy pracy wykonywanej wyłącznie w piątki soboty, niedziele i święta.
PODSTAWA PRAWNA
- Art. 129, art. 135–144 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (DzU z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).