Korekta odpisów na ZFŚS

Sposób obliczania

ETAP I.

Należy ustalić, które spośród zatrudnionych osób będą podlegać wliczeniu do liczby osób stanowiących podstawę obliczeń. Będą to wszyscy pracownicy zatrudnieni w pełnym i niepełnym wymiarze czasu pracy, w przeliczeniu na pełne etaty (patrz tabela).

@RY1@i26/2009/048/i26.2009.048.000.0038.101.jpg@RY2@

ETAP II.

Trzeba wybrać jedną z metod ustalania przeciętnej miesięcznej liczby osób zatrudnionych (w przeliczeniu na pełne etaty) w każdym miesiącu, stosowną do płynności zatrudnienia w firmie. Do metod tych zaliczymy:

• średnią arytmetyczną (dodaje się stany zatrudnienia – w przeliczeniu na pełne etaty – w poszczególnych dniach w danym miesiącu, łącznie z niedzielami, świętami i dniami wolnymi od pracy – przyjmując dla tych dni stan zatrudnienia z dnia poprzedniego – i otrzymaną sumę dzieli się przez liczbę dni kalendarzowych miesiąca),

• średnią chronologiczną (dodaje się do siebie połowę stanu zatrudnienia – w przeliczeniu na pełne etaty – na pierwszy dzień miesiąca, pełną liczbę zatrudnionych na 15. dzień miesiąca oraz połowę na ostatni dzień miesiąca; otrzymaną sumę należy podzielić przez 2; metody tej nie powinno się stosować przy dużej fluktuacji zatrudnienia),

• metodę uproszczoną (dodaje się liczbę zatrudnionych – w przeliczeniu na pełne etaty – w pierwszym i ostatnim dniu miesiąca, sumę zaś dzieli przez 2; zaleca się ją stosować w zakładach pracy, w których sytuacja kadrowa jest dosyć stabilna).

Dyskryminacja w przyznawaniu świadczeń socjalnych >>

ETAP III.

Obliczamy przeciętną liczbę zatrudnionych w danym roku kalendarzowym (obrachunkowym) przez dodanie przeciętnych liczb zatrudnionych w poszczególnych miesiącach (zatrudnionych w warunkach normalnych i w szczególnych) i podzielenie otrzymanych sum przez 12. Uzyskane liczby trzeba pomnożyć przez wysokość obowiązujących odpisów – co daje odpis należny (dla danej grupy pracowników).

ETAP IV.

Należy zsumować odpisy naliczone na poszczególne grupy zatrudnionych (w warunkach normalnych i szczególnych oraz ustalony osobno odpis na pracowników młodocianych). Na końcu trzeba porównać ustaloną w końcu roku wysokość odpisu z ustalonym na początku roku – odprowadzonym na konto funduszu. Jeżeli kwota ta jest niższa od przewidywanej, można w roku następnym odprowadzić odpis należny za ten rok pomniejszony o nadpłaconą kwotę (lub nadpłacone środki wycofać z konta funduszu). Jeżeli zaś jest wyższa – należy ją niezwłocznie uzupełnić, dokonując na konto funduszu stosownej dopłaty.

Podstawa prawna:

• art. 5 ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (DzU z 1996 r. nr 70, poz. 335 ze zm.),

• rozporządzenie MPiPS z 14 marca 1994 r. w sprawie sposobu ustalania przeciętnej liczby zatrudnionych w celu naliczania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (DzU nr 43, poz. 168 ze zm.),

• rozporządzenie MPiPS z 9 marca 2009 r. w sprawie sposobu ustalania przeciętnej liczby zatrudnionych w celu naliczania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (DzU nr 43, poz. 349).