Wyrok SN z dnia 12 lipca 2005 r. sygn. II UK 288/04

Dokonując analizy pojęcia „częściowa niezdolność do pracy” należy brać pod uwagę zarówno kryterium biologiczne jak i ekonomiczne. W sensie biologicznym, to stan organizmu dotkniętego schorzeniami naruszającymi jego sprawność w stopniu powodującym częściową niezdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji; w sensie ekonomicznym, to częściowa utrata zdolności do zarobkowania wykonywaniem takiej pracy. Osobą częściowo niezdolną do pracy w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS jest więc osoba, która spełnia obydwa te kryteria, a więc jest dotknięta upośledzeniem zarówno biologicznym, jak i ekonomicznym. Sam fakt konieczności zmiany określonego stanowiska pracy przy istnieniu możliwości wykonywania innego nie niżej kwalifikowanego zatrudnienia w danym zawodzie nie uzasadnia przyznania świadczenia (tak w wyroku z dnia 21 grudnia 2004 r., I UK 28/04 - dotąd niepublikowany). Podobnie, sam fakt istnienia schorzeń powodujących konieczność pozostawania w stałym leczeniu nie stanowi samodzielnej przyczyny uznania częściowej niezdolności do pracy, jeśli leczenie to jest na tyle skuteczne, że przywraca zdolność do pracy, chociaż w pewnych okresach wymaga czasowych zwolnień lekarskich z powodu niezdolności do pracy.

Z tych względów zarzuty kasacji odnoszące się do wykładni i zastosowania przepisu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych są uzasadnione, gdyż niezdolność do wykonywania pracy dotychczasowej jest warunkiem koniecznym ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ale nie jest warunkiem wystarczającym, jeżeli wiek, poziom wykształcenia i predyspozycje psychofizyczne usprawiedliwiają rokowanie, że mimo upośledzenia organizmu możliwe jest podjęcie innej pracy w tym samym zawodzie albo po przekwalifikowaniu zawodowym, a kwestia ta nie była przedmiotem badania Sądu drugiej instancji.

Z omówionych przyczyn Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji wyroku na podstawie art. 393¹³ k.p.c.