W uchwale SN z dnia 3 grudnia 2003 r., III PZP 16/2003 (OSNPUS 2004, nr 7, poz. 116): „W razie nieuzgodnienia przez strony w umowie o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy odszkodowania za powstrzymanie się od prowadzenia działalności konkurencyjnej (art. 101(2) § 1 k.p.) pracownikowi - zgodnie z art. 56 k.c. w zw. z art. 300 k p. - przysługuje odszkodowanie w minimalnej wysokości określonej w art. 101( 2 ) § 3 k.p.” .
Brak określenia odszkodowania w umowie nie powoduje jej automatycznej nieważności.
reklama
reklama
Złamanie zakazu konkurencji może być kosztowne
W razie gdy pracownik nie dotrzyma warunków ustalonych w zawartej umowie o zakazie konkurencji po rozwiązaniu stosunku pracy, pracodawca ma prawo dochodzić od niego pełnego odszkodowania za zaistniałą szkodę. Na pracodawcy spoczywa ciężar udowodnienia, że szkoda powstała oraz wykazania jej wysokości. Przywilej, wynikający z ochrony wynagrodzenia za pracę, przewidziany w przypadku szkody wywołanej naruszeniem zobowiązania nieprowadzenia działalności konkurencyjnej w czasie trwania stosunku pracy wyrażony w art. 101 (1 ) § 2 k.p., a sprowadzający się do tego, że za szkodę wywołaną nieumyślnie pracownik jest zobowiązany do wyrównania tylko jej rzeczywistej wysokości, bez utraconych korzyści, i tylko do wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia tego pracownika z okresu, kiedy szkoda powstała, nie obejmuje odpowiedzialności za szkodę wywołaną złamaniem zakazu konkurencji po ustaniu stosunku pracy.
Polecamy serwis: Urlopy