Świadczenie rzeczowe dla pracownika
REKLAMA
REKLAMA
W wynagrodzeniach
Pracodawca, który zdecyduje o przyznaniu pracownikom świadczeń rzeczowych, powinien postanowienia w tym zakresie zawrzeć w przepisach wewnątrzzakładowych, np. w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagradzania. W przypadku gdy zatrudniający nie jest zobowiązany do tworzenia tych dokumentów, informacje o przyznaniu benefitów rzeczowych zamieszcza w umowie o pracę lub w innym akcie, na mocy którego nawiązano stosunek pracy. Niektóre świadczenia rzeczowe pracodawcy mogą przyznawać w ramach prowadzonej działalności socjalnej, ale z uwzględnieniem sytuacji materialnej, życiowej i rodzinnej osoby uprawnionej. W pozostałych przypadkach zatrudniający finansuje świadczenia rzeczowe ze środków obrotowych.
W podatkach dochodowych
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych (art. 12 ust. 1 updof).
Wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców - jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy (art. 12 ust. 2 updof). Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2 updof, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 updof).
Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:
- jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
- jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
- jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
- w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia (art. 11 ust. 2a updof).
Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w art. 11 ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b updof). Zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi (art. 21 ust. 1 pkt 67 updof).
W przypadku powstania przychodu w postaci nieodpłatnych świadczeń czy świadczeń częściowo odpłatnych, w sytuacji gdy płatnik oprócz wskazanego świadczenia nie przekazuje dochodu w formie pieniężnej - będzie on zobowiązany wykazać w rocznej informacji PIT-11 jedynie wartość przychodu, a były pracownik będzie zobowiązany uwzględnić go w rocznym zeznaniu podatkowym składanym do urzędu skarbowego i od sumy uzyskanych w danym roku podatkowym dochodów zapłacić należny podatek. W takiej sytuacji płatnik nie będzie zobowiązany do odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, gdyż nie ma możliwości pobrania tej zaliczki.
W ubezpieczeniach
Pracodawca, oprócz wypłat pieniężnych (wynagrodzenia w gotówce), może przekazywać swoim pracownikom i zleceniobiorcom świadczenia w naturze. Ich wartość z zasady stanowi podstawę wymiaru składek. Wyjątkiem są świadczenia zwolnione ze składek na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, m.in. świadczenia rzeczowe wynikające z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy czy świadczenie rzeczowe w postaci działki gruntu. Wartość przyznanego pracownikowi lub zleceniobiorcy świadczenia w naturze, które trzeba uwzględnić w podstawie wymiaru składek, należy ustalać w wysokości ekwiwalentu pieniężnego określonego w obowiązujących w firmie przepisach o wynagradzaniu. Jeśli wewnętrzne przepisy obowiązujące w danej firmie nie określają pieniężnej wartości poszczególnych rodzajów świadczeń w naturze, należy stosować sposób wyceny wynikający z § 3 powyższego rozporządzenia, tj.:
- wartość rzeczy lub usług wchodzących w zakres działalności gospodarczej pracodawcy lub zleceniodawcy - wyceniać według cen stosowanych wobec innych odbiorców niż pracownicy czy zleceniobiorcy,
- wartość rzeczy lub usług zakupionych przez pracodawcę lub zleceniodawcę - wyceniać według cen ich zakupu,
- wartość udostępnienia lokalu mieszkalnego - wyceniać według:
- wysokości czynszu obowiązującego dla tego lokalu w danej spółdzielni mieszkaniowej - dla mieszkania spółdzielczego typu lokatorskiego i własnościowego,
- wysokości czynszu wyznaczonego dla lokalu przez gminę - dla lokali komunalnych,
- wysokości czynszu określonego według zasad i stawek dla mieszkań komunalnych na danym terenie, a w miastach - w danej dzielnicy - dla lokali własnościowych, z wyłączeniem wymienionych w pkt a, oraz dla domów stanowiących własność prywatną,
- wysokości kosztu udokumentowanego rachunkami wystawionymi przez hotel - dla lokali w hotelach.
W zasiłkach
Przy ustalaniu świadczeń chorobowych w podstawie wymiaru uwzględnia się, oprócz wynagrodzenia zasadniczego, także inne składniki wynagrodzenia, od których jest opłacana składka na ubezpieczenie chorobowe. Warunkiem ich uwzględnienia jest ich oskładkowanie i niewypłacanie za okresy pobierania tych świadczeń. Przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczeń chorobowych nie uwzględnia się składników, które przysługują pracownikowi niezależnie od tego, czy świadczy pracę, w tym m.in. świadczeń rzeczowych. Nie ma znaczenia fakt, że ich wartość podlega oskładkowaniu. Składniki wynagrodzenia, do których pracownik zachowuje prawo za okresy pobierania świadczeń chorobowych przysługujących w czasie trwania zatrudnienia, podlegają uwzględnieniu w podstawie wymiaru zasiłku przysługującego po ustaniu zatrudnienia. W związku z tym ich wartość pracodawca powinien wykazywać w przekazywanym do ZUS zaświadczeniu płatnika składek - np. na druku ZUS Z-3.
Zostań naszym ekspertem!
REKLAMA
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat