Kontrakt menedżerski jako umowa o pracę i zlecenie
REKLAMA
REKLAMA
Kontrakt menedżerski
Kontrakt menedżerski jest umową, na mocy której menedżer zobowiązuje się do prowadzenia przedsiębiorstwa drugiej strony, na rachunek tego przedsiębiorstwa i na jego ryzyko. Menedżer zawiera go we własnym imieniu, zarządzając wówczas przedsiębiorstwem osobiście bądź w cudzym imieniu (wtedy przedsiębiorstwem zarządzają osoby wybrane z tej firmy).
Kontrakty menedżerskie charakteryzują się samodzielnością menedżera, czyli inaczej zarządcy, która jednak jest ograniczona np. poprzez wskazanie w umowie górnego pułapu zobowiązań, które może zaciągać menedżer.
Menedżer to przede wszystkim osoba, która posiada wiedzę specjalną w danej dziedzinie oraz taka, której zadaniem jest wprowadzenie nowych zasad zarządzania, swojego doświadczenia zawodowego, klientów oraz kontaktów na rynku.
Rekomendowany produkt: Umowy zlecenia i inne umowy cywilnoprawne od 1 stycznia 2016 r. (książka)
Kontrakt menedżerski jako umowa o pracę
Kontrakt menedżerski nie został uregulowany w polskim prawie w sposób wyraźny, stąd też w praktyce są one zarówno umowami o pracę, jak i umowami cywilnoprawnymi. Umowa o pracę, w której będzie uwzględniona specyfika pracy menedżera, będzie wiec zawarta na czas określony, na czas wykonania określonej pracy, na czas nieokreślony lub też na okres próbny. Ta ostatnia wydaje się jednak niecelowa ze względu na krótki okres obowiązywania, który uniemożliwi nowemu menedżerowi wprowadzenie określonych zasad zarządzania przedsiębiorstwem i wykazania ich efektów w jego funkcjonowaniu.
Oznacza to, że w razie zawarcia umowy o pracę menedżer traktowany jest jak pracownik w rozumieniu Kodeksu pracy, dotyczy to także zasad rozwiązywania z nim stosunku pracy.
Kontrakt menedżerski stanowi umowę odpłatną, a więc w treści umowy o pracę z takim pracownikiem należy wskazać stałą część wynagrodzenia, ale także można zamieścić zapis o wynagrodzeniu uzależnionym od wyników menedżera.
Zadaj pytanie na FORUM
Menedżerowie wykonują pracę w zadaniowym (nienormowanym) systemie czasu pracy, który powinien być jednak tak ustalony, aby mieścił się w ramach podstawowego systemu czasy pracy wynoszącego 8 godzin na dobę i 40 godzin na tydzień. Istotną uwagą jest, iż pracownikowi takiemu nie przysługuje wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych.
Kontrakt menedżerski jako umowa zlecenia
Jeżeli chodzi o nazewnictwo umowy o pracę zawartej z menedżerem Kodeks pracy nie dopuszcza możliwości nazwania takiej umowy o pracę kontraktem menedżerskim, która w prawie stanowi rodzaj umowy nienazwanej. Nazwę kontraktu menedżerskiego można jednak zastosować w sytuacji, gdy umowa taka ma stanowić rodzaj zobowiązania cywilnoprawnego. Wówczas do umowy takiej należy zastosować przepisy dotyczące umowy zlecenia (art. 734 i n. k.c.).
W odróżnieniu od umowy o pracę zawartej z menedżerem zatrudnienie cywilnoprawne nie jest ograniczone przepisami prawa pracy, m.in. dotyczy to braku podporządkowania menedżera poleceniom właściciela przedsiębiorstwa, zaś w ocenie pracy menedżera można zastosować inne kryteria niż staranne i sumienne wykonywanie pracy, np. kryterium zysku. Od niego może być także uzależnione wynagrodzenie menedżera, które nie będzie, jak w przypadku umowy o pracę, uwarunkowane ustawowym gwarantowanym minimum płacowym.
Plusy i minusy kontraktu menedżerskiego
Czas pracy menedżera wykonującego pracę na podstawie stosunku cywilnoprawnego jest dowolny, nie mają w tym przypadku zastosowania przepisy dotyczące urlopów, zaś kwestia ubezpieczeń społecznych jest taka sama jak w przypadku zawarcia z daną osobą umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług (do której zastosowanie mają przepisy regulujące zagadnienie umowy zlecenia).
Menedżerowie mogą być jednak objęci pracowniczym programem emerytalnym.
Umowa o zarządzanie przedsiębiorstwem itp.
Od kontraktu menedżerskiego należy jednak odróżnić umowę o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umowę zarządu oraz od umowy o powiernictwo nad przedsiębiorstwem. Różnica między nimi polega na tym, że w przeciwieństwie do kontraktu menedżerskiego w umowie o powiernictwo osoba, której powierza się przedsiębiorstwo zarządza nim w interesie i ze skutkiem dla tego przedsiębiorstwa, lecz we własnym imieniu.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 23.04.1964 r. - Kodeks cywilny, Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93.
REKLAMA
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat