• Artykuł 120 par. 1 k.p. nie wyłącza wynikającej z przepisów prawa cywilnego odpowiedzialności odszkodowawczej pracownika wobec zakładu, niebędącego jego macierzystym zakładem pracy, za szkodę wyrządzoną z winy umyślnej przy wykonywaniu obowiązków pracowniczych
wyrok SN z 28 sierpnia 1980 r., IV PR 252/80, OSNC 1981/4/65
reklama
reklama
• Przepis art. 120 par. 1 kodeksu pracy wyłącza opartą na przepisach prawa cywilnego odpowiedzialność pracownika wobec drugiego pracownika za szkodę wyrządzoną z winy nieumyślnej przy wykonywaniu przez niego obowiązków pracowniczych
uchwała SN z 12 czerwca 1976 r., III CZP 5/76, OSNC 1977/4/61
PRZYKŁAD
ODPOWIEDZIALNOŚĆ PRACOWNIKA ZA SZKODĘ Z WINY UMYŚLNEJ
Krzysztof D., wykonując polecenie pracodawcy, pojechał do domu klienta, aby naprawić instalację gazową. Wychodząc z domu klienta, ukradł mu kasetkę z biżuterią. W przedstawionej sytuacji do naprawienia szkody zobowiązany będzie wyłącznie pracownik, który wyrządził osobie trzeciej (klientowi) szkodę umyślnie, a ponadto jedynie przy okazji wykonywania swych obowiązków pracowniczych. Podstawą odpowiedzialności Krzysztofa D. nie będzie kodeks pracy, lecz art. 415 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym osoba, która ze swojej winy wyrządziła drugiej szkodę, zobowiązana jest do jej naprawienia.
DOMINIKA CICHOCKA
gp@infor.pl
PODSTAWA PRAWNA
• Art. 114, 119, 120, 122 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).
• Art. 415, 430, 435 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. nr 16, poz. 93 z późn. zm.).